Het Kluwen, vijand van nieuwe liefde
Het Kluwen is een eyeopener voor wie in een nieuwe relatie zit, maar ook voor hen die op het punt staan de sprong te wagen.
Aan het daten? Goed om weten!
Dit boek is een onmisbare gids bij het daten. Het staat bol van de praktische tips die het verschil maken tussen een ‘goede’ en een ‘slechte’ date.
Hoera, ik heb een date!
In ‘Hoera, ik heb een date!’ vertelt een vrouw van vijfenvijftig openhartig over haar zoektocht naar een gepaste partner via internetdating.
Late Liefde
25 mannen en vrouwen over hun late liefdes
Bio
Karina De Ruyck, ervaringsdeskundige en schrijfster, ging daten na het overlijden van haar man. Het werd een boeiende en tegelijkertijd hilarische trip door datingland die ze neerschreef in het boek ‘Hoera, ik heb een date.’ » read more
Schrijfcoach
Schrijfcoach haalt meer uit je manuscript
Is schrijven je ding? Ja, zelfs jouw passie? Heb je reeds één of meerdere manuscripten gepleegd waarvan je denkt: dit zou ik wel eens naar een uitgever willen sturen? Maar enkel nadat er nog wat aan gesleuteld is? » read more
Relatie ABC
Hét online relatie woordenboek! Ken u deze al:
R(el)ationeel bekeken
- grenzen aangeven
Het is een algemeen gegeven dat mensen zich van hun beste kant tonen van zodra de deur van hun woning achter hen dicht valt. Op dat moment zetten de meesten onder ons automatisch het masker op dat we dragen in de buitenwereld. We tonen ons liever niet aan de buitenwereld zoals we in werkelijkheid zijn. We verkeren immers in de waan dat dit ons het meest oplevert. Op meerdere vlakken. Maar nergens wordt het masker met zoveel hardnekkigheid gehanteerd als in de afdeling ‘beginnende liefdesrelaties’. Omdat maskers opzetten deel lijkt uit te maken van het verleidingsspel. In onze maatschappij althans. Wat meebrengt dat we bijna allemaal een relatie starten op basis van leugens. Vanuit de angst voor afwijzing (of gewoon om de ander zo snel mogelijk binnen te doen) proberen we de ander te behagen. We stellen ons dan probleemloos op als iemand die we in wezen niet zijn om het de potentiële partner toch maar naar de zin te maken. De ander moet en zal ons ‘aardig’ vinden. Op die manier wordt er gelogen, meestal aan beide kanten. Die leugens kunnen groot of klein zijn, maar het blijven intussen toch maar leugens. En al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Met andere woorden: van die foute start moeten er gewoon brokken komen. Mensen beweren dan van elkaar dat de ander niet is/was zoals zij het hadden gedacht, zoals hij of zij zich voordeed. En we weten allemaal drommels goed dat er waarheid zit in die bewering. Het is een ongelooflijk moeilijke opdracht, maar toch zou het minder schadelijk zijn indien we het lef zouden hebben onszelf te tonen zoals we echt zijn. Dan maken we meteen ook onze persoonlijke grenzen kenbaar. Eerst en vooral voor onszelf, als een soort zelfbescherming, zeg maar. Verder om duidelijkheid te scheppen naar de partner toe. Die weet dan van meet af aan waar hij of zij aan toe is. Tenminste als we erin slagen ‘nee’ te zeggen in plaats van mee te gaan in het fantasietje van de ander. Of…van onszelf. Zolang we niet in staat zijn onze grenzen te bewaken, geven wij onze persoonlijke macht vlot uit handen. Waarna de partner beslist over hoe het ons zal vergaan op fysiek, emotioneel en vaak zelfs op mentaal vlak. Grenzen stellen heeft te maken met onze eigenwaarde. En niettegenstaande we ergens wel weten hoe de vork precies aan de steel zit, blijven we intussen onze persoonlijke grenzen negeren. En stemmen we in met zaken die we normaal gezien, liever niet doen. Keer op keer. Waarbij we telkens opnieuw onze eigenmacht uit handen geven en zeggen: “Jij beslist voor mij”.
