‘En, hoe is het geweest’, vroeg ik haar.
‘Slecht’, begon Mia, waarna ze me meteen het hele verhaal cadeau deed.
Mia is mijn knappe, sportieve 55-jarige buurvrouw. Gisteren ontmoette ze John, haar 11de internetdate. En dus stonden ze allebei keurig op tijd op de afgesproken plaats. Hij was een dynamische, vrij stoere en best aantrekkelijke man van net 60. John zat verpakt in een trendy lederen jasje, zwarte pantalon, hagelwit hemd en een ontwapenende glimlach. Zijn volle haardos, verzorgd gebit en kort geknipte, propere nagels scoorden extra punten.
Mia was dus meer dan gematigd optimist toen ze samen onder een kwakkelzonnetje op een beschut terras neerstreken. Ze praatten over koetjes en kalfjes en bestelden een biertje. Kriek voor haar en een Tripel Gueuze voor hem, omdat bier de tongen los maakt. Te los, vond Mia, want John raakte dusdanig op dreef dat zij er geen speld meer kon tussen krijgen. Hij weidde uit over zijn jeugd, zijn opleiding tot kinesist en zijn grote liefde: koken. John liet al snel zijn praktijk over aan de meest biedende ten voordele van twee restaurants waar steeds weer andere gerechten uit de wereldkeuken werden geserveerd. Met succes overigens.
Vrouwen vormden helaas een pijnlijker hoofdstuk. De familie van vrouw één had hem om één of andere onduidelijke reden nimmer aanvaard. Erger nog: ze had zijn vrouw en kinderen volhardend tegen hem opgezet. Twaalf jaar en twee kinderen later was hij die ondraaglijke situatie ontvlucht. Uit zelfbehoud. Waarna hij jaren later, opnieuw begonnen was met een knappe, toffe madam. Die achteraf bekeken, een oplichtster bleek te zijn die met alles wat hij had, aan de haal was gegaan. Maar John weigerde zich gewonnen te geven, herrees uit zijn as en begon aan een gloednieuw verhaal. Via nog maar eens twee restaurants barstensvol lekkers uit de wereldkeuken, inderdaad. En weer liepen de zaken als de spreekwoordelijke trein. John startte toen een waanzinnig passionele relatie met een appetijtelijke, twintig jaar jongere Thaïse dame uit zijn personeelsbestand. Amper een paar maanden later was het vuurwerk voorbij en de exotische vogel gaan vliegen, terwijl John nog maar eens zijn wonden likte.
Mia vertelde hoe ze er de hele tijd bij zat voor spek en bonen en uiteindelijk teleurgesteld naar huis terugkeerde. Na vier lange uren als praatpaal te hebben gefungeerd.
‘Wellicht is hij niet klaar voor een volwassen relatie, misschien zelfs nog nooit geweest.’ suste ik.
‘À propos, ben jij klaar voor de volgende date?’
‘Absoluut’, antwoordde Mia resoluut, ‘want ik zeg altijd: je weet maar nooit hoe een koe een kikker vangt’.
Waarop we allebei lachten, beetje groen weliswaar.
