Sandra Langeslag zouden we zo’n beetje de jongere versie van dr. Helen Fisher kunnen noemen. Ook zij onderzoekt het fenomeen liefde In al zijn facetten. Sandra Langeslag (1982) studeerde psychologie in Maastricht. Ze promoveerde in 2010 aan de Erasmus Universiteit op het proefschrift Emotional Memory in Younger and Older Adults. Daarna werkte ze als postdoc aan het Erasmus MC en de Universiteit van Maryland. Momenteel doet ze onderzoek naar verliefdheid, aan de Universiteit van Missouri in St. Louis.
4 verrassende conclusies van Sandra Langeslag rond liefde en/of verliefdheid
Volgende conclusies zijn het resultaat van degelijk onderzoek rond dit thema.
1) Volgens Sandra Langeslag is liefde zeker geen emotie.
De voornaamste reden om dat te kunnen beweren, ligt in het feit dat wanneer je verliefd bent, je een waaier aan emoties kan hebben. En die emoties zijn puur afhankelijk van de situatie waarin jij je bevindt. Beleef je bijvoorbeeld een liefde die beantwoord wordt? Dan zal jij je gelukkig voelen. Maar, is het daarentegen eenrichtingsverkeer via een onbeantwoorde liefde ( wat net zo vaak gebeurt) dan kan jij je triest en depri voelen. De liefde of de verliefdheid op zich, zijn dus geen emoties, ze triggeren wel emoties. Langeslag bestempelt de tandem liefde-verliefdheid dan ook als een soort drijfveer of kracht. Iets zoals honger of dorst, om maar wat te noemen.
2) Niet de vrouw maar de man zegt vaker als eerste in een relatie: ik zie je graag.
Want in tegenstelling tot wat we meestal denken, spreekt 2 op 3 mannen als eerste de woorden “ ik hou van je” uit. En ze doen dat vaker als ze nog geen seks gehad hebben met de vrouw in kwestie. En dat terwijl heel wat vrouwen die woorden liever horen nadat er seks is geweest tussen hen.
3) “Liefde maakt blind” is inderdaad te zien in de hersenactiviteit.
Uit verschillende experimenten komt inderdaad tevoorschijn dat liefde en verliefdheid, een verandering in de hersenen veroorzaken. Tijdens tijden van liefde en vooral verliefdheid, worden niet enkel de gebieden met positieve emoties geactiveerd. Tegelijk wordt immers het rationele deel van het brein gedeeltelijk uitgeschakeld. Wat concreet betekent dat de gebieden die betrokken zijn bij rationeel oordelen, waaronder het kritisch evalueren van anderen, worden afgeremd. Daardoor zien we alles en vooral het voorwerp van onze liefde/verliefdheid door een “roze bril”…
Ook Sandra Langeslag onderzocht met behulp van EEG de effecten van verliefdheid in de hersenen. Ze toonde de mensen die aan het experiment deelnamen, meerdere foto’s. Aan de hersenactiviteit was te zien dat mensen meer aandacht besteedden aan een foto van hun geliefde dan aan een foto van een vriend of een aantrekkelijke onbekende. Dat betekent dat verliefde mensen hun geliefde de meest aantrekkelijke persoon van de hele wereld vinden. Hoe verliefder mensen zeiden dat ze waren, hoe groter de vibes in de hersenen weren. Langeslag constateerde hetzelfde bij prille verliefdheden. Hoe recenter de verliefdheid, hoe heviger de herseneffecten en hoe heftiger de positieve vibes bleken te zijn.
4) Liefde/verliefdheid zwengelt je energie aan.
Een ander experiment van Sandra Langeslag bestond erin mensen te vragen gedurende 5 à 6 minuten te dagdromen/fantaseren over hun partner. Partner waarmee ze ongeveer zo’n 2 jaar samen waren. Hun bloedsuikergehalte schoot daarbij omhoog en bleef dat doen gedurende nog tientallen minuten. Dat betekent dat liefde/verliefdheid echt energie schenkt. De wetenschappers noemen dit ‘positieve stress’. Bij het fantaseren echter over een ‘gewone’ vriend of vriendin of dagelijkse situaties, veranderde het bloedsuikergehalte amper of nam het alleen maar af.
Hierbij aansluitend
Waarom en hoe we verliefd worden volgens dr. Helen Fisher
Gevangen tussen 2 liefdes? Deze 3 vragen helpen je bij het kiezen!
De wetten van Murphy inzake liefde en relaties