Bindingsangst – enkele oorzaken

0

Bindingsangst kan worden omschreven als de angst en/of het onvermogen om zich emotioneel voor langere tijd te verbinden met een ander. Velen onder ons vertonen bindingsangst. Sommige bronnen hebben het over één op drie mensen. Meer mannen dan vrouwen hebben bindingsangst. Weer andere bronnen beweren zelfs dat zeventig procent van alle mannen bindingsangst heeft. Voeg daar de vrouwen met bindingsangst bij en je bekomt een verbazend grote groep mensen. Want het mag hier toch wel even vermeld worden dat het aantal vrouwen met bindingsangst de laatste decennia snel toeneemt. Vandaag investeert het gros van de vrouwen immers eerst in een opleiding en carrière. Dit om hun zelfstandigheid en financiële onafhankelijk te bewaren. Een vaste partner vinden en een gezin uitbouwen, worden zorgen voor later. Voor veel later soms. En dan kan de angst om zich alsnog te binden toeslaan.
We genieten het voorrecht te mogen leven in de boeiende eenentwintigste eeuw. Een eeuw waarin meer mensen dan ooit meerdere relaties aangaan of zullen aangaan tijdens hun leven. Ook kenmerkend voor deze eeuw is het feit dat we allemaal te weinig tijd lijken te hebben. Het is dus handig zo snel mogelijk een kandidaat-partner met bindingsangst te herkennen. Indien niet, is onze input qua tijd en moeite een maat voor niks geweest.

Oorzaken bindingsangst

Bindingsangst kan verschillende oorzaken hebben. Hier volgen de meeste voorkomende.

  • Persoonlijkheidsstructuur (of de aard van het beestje)
    Niet iedereen is geschikt om zich op een emotioneel volwassen manier blijvend te verbinden met een andere mens. De meesten onder ons zijn vooral geprogrammeerd om zich voort te planten. Dat is de realiteit. Punt. Seks hebben met iemand lukt dus vrij vlot. Intimiteit en verbinding creëren met een partner is echter van een totaal andere orde. Dit lijkt veeleer een gave te zijn, zoals goed kunnen zingen, verkopen of machines ontwerpen. Er lopen heel wat personen rond die niet eens behoefte hebben aan verbinding en intimiteit met een ander. Of simpelweg niet tot intimiteit in staat zijn en zich prima voelen bij deze gang van zaken. Wat overigens hun volste recht is. En we hebben het hier niet enkel over singles. Een groot gedeelte van mensen met bindingsangst heeft immers een vaste relatie. Hun partner zal deze houding door de vingers zien als hij/zij evenmin de behoefte heeft om intimiteit met iemand op te bouwen. Of, op voorwaarde dat er serieuze compensaties voor deze toestand geboden worden. Zoals bijvoorbeeld luxe in al haar vormen, financiële veiligheid, seks op regelmatige basis of gezelschap, steun en bescherming. Kan de partner het toch niet meer aan omdat het gemis aan intimiteit ondraaglijk wordt? Dan gaat hij/zij op zoek naar iemand waarmee wel echte verbinding kan gemaakt worden. De relatie hoeft daarom niet altijd stuk te lopen, hoewel het natuurlijk frequent gebeurt dat het daarop uitdraait omdat één van de partners tenslotte toch opstapt.
  • Behoefte aan vrijheid en zin voor avontuur
    Veel mensen zijn ervan overtuigd dat intimiteit en verbinding met een ander zal leiden tot een forse beknotting van hun vrijheid. En laten we eerlijk wezen, dit is inderdaad vaak het geval. En dat kan uitmonden in fysieke of psychische ziekten. Er moet immers continu rekening gehouden worden met de mening van de partner indien men deel uitmaakt van een paar. Wat in de praktijk kan neerkomen op: gedaan met een avondje stappen met vrienden of vriendinnen. Gedaan met cursussen volgen louter om het plezier, om jezelf te ontplooien of om de sociale kring uit te breiden. Gedaan met thuis voetbal kijken met vrienden, sloten bier en chips. Gedaan met bijkletsen met vriendinnen gesteund door koffie en versnaperingen. Gedaan ook met dure kleren kopen, dure hobby’s starten. Gedaan met alleen of met vrienden naar de film of op reis gaan, enz. En natuurlijk gedaan met het verkennen van nieuwe partners. Wat voor heel wat mensen harde noten om kraken zijn.
  • Oude patronen en emotionele trauma’s
    Veel van onze gedragingen en houdingen worden bepaald door patronen die gevormd werden in onze kindertijd. Hoewel deze patronen achterhaald en daarom niet meer bruikbaar zijn in ons huidig leven, blijven zij onverminderd actief. Hoe we ons tegenover onze partner gedragen, toont vaak veel gelijkenis met hoe we ons eens gedroegen tegenover onze ouders, andere opvoeders en intimi. Is er toen al dan niet een warme vertrouwensband gesmeed met één of meerdere personen? Het antwoord op deze vraag kan grote gevolgen hebben voor de manier waarop jij vandaag tegen relaties aankijkt. Het kan de reden zijn waarom jij aan bindingsangst lijdt of systematisch partners aantrekt die zich niet wensen te binden.
    Ook oude en zelfs recente emotionele trauma’s kunnen voor emotionele blokkades zorgen. Stel: jij bent reeds tweemaal met hart en ziel in een relatie gestapt die telkens op een scheiding of breuk uitliep. Is het dan verwonderlijk dat jij schrik hebt voor een zoveelste miskleun en niet meer alles meer investeert in een nieuwe relatie? Of dat je te lang twijfelt over de band die zich intussen moeizaam verder sleept of op apegapen ligt?
Share.

Over de auteur

Karina is relatie-dating ervaringsdeskundige en schrijfster van boeken 'Hoera, ik heb een date', 'Late Liefde', 'Aan het daten? Goed om weten!' en 'Het Kluwen, vijand van nieuwe liefde'.

Reageer