Vertoont je partner (collega, kind, vriend, ouder) meerdere van onderstaande eigenschappen? Grote kans dat je hier met een narcist(e) te maken hebt.
Gedrag van narcisten bij oppervlakkig of sporadisch contact
Komen sociaal aangepast over. Zijn vaker wel dan niet: vlot in de omgang, alert, gevat, geestig, charmant, verleidelijk, beschaafd, intelligent, intellectueel, goed gekleed, verzorgd, handig, creatief en nog zoveel meer. Handhaven zich bijgevolg met succes in het sociale leven en op de werkvloer. Ook en bij voorkeur op een behoorlijk of hoger niveau. Ze werken graag en zelfs hard, indien nodig.
Gedrag van narcisten bij dicht of dagelijks contact
- zijn enkel op zichzelf en de eigen behoeften gericht;
- zijn egocentrisch, diep vanbinnen negatief ingesteld en altijd arrogant;
- eisen en zuigen onvermoeibaar de aandacht en energie van anderen op;
- willen altijd hun zin krijgen en drukken die meestal ook door;
- blijven eeuwig op zoek naar aandacht, bevestiging, complimentjes en bewondering. Vaak zonder het te verdienen;
- hebben daarbij continu nood aan een publiek en dus aan mensen om zich heen;
- zijn daarom ook dol op drama, ruzies, misverstanden en lokken dit naar believen zelf uit;
- hechten veel belang aan hun imago en houden dit zorgvuldig in stand;
- hebben het uiteraard altijd bij het rechte eind want voelen zich superieur;
- geven de indruk dat anderen gek of dom zijn of op zijn minst volledig fout zitten;
- spelen daartoe graag spelletjes en veranderen steeds hun normen en waarden om hun slachtoffer emotioneel te ontwrichten;
- zijn nooit tevreden en dus uiterst moeilijk om mee te leven;
- eisen het beste van alles en iedereen en verwachten dat anderen continu aan hun behoeften voldoen;
- negeren systematisch de behoeften, wensen en voorkeuren van anderen;
- behandelen de partner en kinderen thuis anders dan in het openbaar;
- kunnen onverwacht, want zonder duidelijke oorzaak, totaal van humeur of persoonlijkheid veranderen;
- hebben daarom vaak meer dan één gezicht en persoonlijkheid:
- reageren vreemd, onvoorspelbaar, kinderachtig of opvallend heftig in bepaalde situaties.
- blazen de eigen prestaties op;
- minimaliseren, bekritiseren, ridiculiseren of negeren de prestaties van anderen;
- mishandelen of straffen de partner/kinderen/anderen door zich koud, teruggetrokken, onverschillig en niet beschikbaar op te stellen;
- doen intimi probleemloos pijn enkel en alleen voor de eigen emotionele bevrediging;
- hebben een gebrekkig geweten en geen of weinig schuldbesef;
- doen zich enkel positief/gevoelig/begrijpend/gul voor, indien ze er voordeel kunnen uit halen;
- profileren zichzelf nooit als dader, altijd als slachtoffer;
- nemen geen verantwoordelijkheid voor wat ze hebben aangericht;
- gebruiken, misbruiken, claimen en manipuleren anderen;
- streven naar macht en controle;
- hebben een onontwikkeld, eerder kinderlijk bewustzijn;
- kunnen niet of slechts gebrekkig communiceren;
- antwoorden niet ingeval van een ruzie of woordenwisseling die er echt toe doet en/of kijken de ander spottend of onverschillig aan;
- weigeren compromissen te sluiten;
- nemen veel, maar geven zelf enkel wat nodig is om voordeel uit de persoon of situatie te slepen;
- zijn amper geïnteresseerd in anderen, tenzij dit winst oplevert voor hen onder één of andere vorm;
- spuwen kritiek op alles en iedereen maar kunnen niet met kritiek overweg naar hun persoon toe.
Vergeet nooit dat je hier met een emotioneel onvolwassen en onevenwichtig iemand te maken hebt die anderen veel schade kan berokkenen. Mijden dus.
Meer info omtrent narcisme vind je hier:
Narcist als partner
www.narcismecoach.be
77 reacties
Ik weet er helaas alles van. Heb een relatie met een narcist. Wordt er gewoon depressief van, er is niets over van mijn vrolijke spontane ik, mijn vertrouwen in mensen is weg.
Voel me gepest, getreitert, gemanipuleert, voorgelogen en gebruikt. Het moeilijke is, hoe kom je los van zo iemand, niemand lijkt dat te begrijpen in mijn omgeving. Voel me vaak eenzaam.
Ik kan niet begrijpen dat als je iemand zo lief hebt, je die persoon zoveel pijn kunt aandoen, dat is geen liefde, maar ongezonde eigenliefde die boven alles gaat, ja dat kan niet anders zijn dan een narcist.
Help mijn ma en zijn eigen moeder is een narcist, heb ik nu pas gelezen, en alles stemt ermee overeen met deze kenmerken, ach ik ben al 16 jaar getrouwd met ene, en is zo erg dat ik mijn eigen mama niet meer mag zien al 15 jaar, maar doe het toch, maar o wee als het uitkomt hoor! Dan breekt ie men nek zegt ie. Mijn man is heelk zelfzuchtig, heeft een hobby schaatsen al van kinds af aan, en het is net of ik heb niks gedaan terwijl ik zo veel andere hobby’s en leuke dingen dee vroeger, en nu zonder hij het weet ga ik paardrijden, maar o wee als ik er eentj koop, dat gaat niet want hij doet mijn geldzaken, mag niet eens naar de bank, krijg zelf geen bankcontactkaart of visakaart van hem
Vind niks nodig, maar is gewoon omdat ie me niet vertrouwd en hij denkt dat ik alles opdoe, wat ook nooit zo is geweest, ik heb heel zelfstandig en sosiaal werk gehad maar heb nu 6 jaar weet van mijn ms, dat is een chronische ziekte, en ik denk dat het alleen erger wordt.
Mijn dokter is ook zijn dokter v&an kinds af aan, ziet hij dat niet dan ?? Hij heeft er nog nooit iets over gezegd, misschien durft ie niet of wil ie het niet inzien…..Ik kan het tegen niemand kwijt,; Ik raak stillaan het noorden kwijt hoor, heb een zoon die ook niet narcistisch is, maar wel gevoelig en lichte vorm heeft van autisme, wel licht want het is Ass. Hoe komt dit allemaal?? Zijn moeder is ook zo, wat heel erg is, ik woonde vroeger alleen was 24 toen ik op hem viel ( waarom weet ik nog steeds niet, hij was eerst niet zo of ik w<as blind zeker,!) Maar toen was zijn moeder zo erg, dat ze mijn trouw plannen heeft geregeld, ik moest trouwen omdat ik zwanger wasn zei ze, dat terwijl ik het nonsens vind waznt was wel alleen wononde en 24 jaar en was van zelf wel gestopt met de pil enzo, eigen keuze, jammer genoeg, nu heb ik wel een lieve zoon, hij is wel al 15 nu en heeft een lichte vorm van autisme, ass. Gaat naar een normale school, is ook niet makkelijk met een vader en oma die narcist is, , ik denk dat ze het zelf niet weten dat ze dat zijn, en zeiu het hem eens, en lacht het weg, met je boekjes zegt ie hahaha …Nee echt, ik ben het echt heel erg zat, jammer dat ik ms heb nu, en ik allezs van hem afhankelijk is nu, alleen ik kan het wel zelf maar mag niks zelf, maar moet wel mijnhuishouden doen, als ik dan eens iets beter ben, en doe ik niet, hij moet maar iemand anders vragen zeg ik , maar niet zijn ma, want die heeft haar al genoeg gemoeid toen ik ziek was! Ik kan nog duizenden verhalen schrijven over ze en wat ik meemaak, ze hebben me mijn hele familie afgenomen, mij gekleineerd, ik heb geen leven, waar heb ik dat eigenlijk verdiend ?? Ik ben echt ten einde raad, heb dan wel mijn hond en vogels en konijntje waar ik en mijn zoon zorg voor dragen, Ik mag geen boodschappen doen, want krijg geen geld, hooguit 10 euro in mijn portemonee, en de rest doet hij wel…. Heb niks tekort, maar moet alles vragen en alles is zo op schema, mag nooit eens iets voor mij zelf kopen zonder dat hij erbij is of voor mijn zoon ook niet, zo erg he. Ik denk dat hij hulp moet zoeken en ook zijn ouders, zeker zijn ma is ook zo ,n misschien zijn pa ook, maar is heel erg voor mij en mijn zoon, maar mijn zoon wil ook niet dat ik wegga, wat moet ik nu doen?? Kan er me eindelijk eens iermand helpen?? Ik wil echt mijn zoon en beestjes niet kwijt,
Irene,
Korte situatieschets: ik ben een man van 41 die 27 jaar thuis heeft gewoond met een narcistische moeder. Ik heb nooit anders gekend, voelde dat er iets aan haar scheelde maar niemand kon er een naam op plakken tot de dag dat een vriend (eveneens narcist want dat trek je dan ook aan want dat is dus vertrouwd) die in de put zat mij zei dat hij volgens zijn dokter narcist zou zijn en toen viel mijn frank… Plots begreep ik de gelijkenissen tussen hem en mijn moeder, begreep ik ook waarom ik altijd narcistische mensen als vriend had omdat dit voor mij dus vertrouwd was. Vicieuze cirkel. Dit besef heeft mij echter enorm geholpen, ik weet nu dat ik niet fout ben maar dat mijn moeder fout is, dat ik mij niet minderwaardig moet voelen (en dat laatste zit heel diep) dat dit slechts het gevolg is van een narcistische moeder te hebben die mij dus ook geen liefde heeft gegeven want ze houdt alleen van haarzelf.
Ik schets mijn situatie om duidelijk te maken dat ik wel weet waarover het gaat. Mijn goede raad aan jou: neem afstand van je man, je moet niet van hem houden want hij houdt niet van jou. Waarom je slecht voelen en een hart hebben voor iemand die geen hart heeft voor jou. Pijnig jezelf niet. Hard om te horen maar het is zo. Wees niet te hard voor jezelf en stel jezelf niet in vraag, neem jezelf vooral niet kwalijk dat je zijn spelletjes niet doorhad van in het begin, want dat kon je ook niet. Een narcist is lief en aardig om je tot zijn bezit te maken, daarna breekt de hel los. Wees je dag in dag uit ten volle bewust van het feit dat hij ziek is, ook al lijkt dit niet zo te zijn voor jouw omgeving. Erger je niet aan hem, want hij zal nooit veranderen, een narcist ziet zijn ziekte niet, hij zit in een perfect pathologisch evenwicht. Confronteer hem niet want hij heeft lange tenen, blijf altijd kalm en besef dat hij nooit gelukkig zal zijn, hoeveel jij ook geeft. Hij zuigt je gewoon leeg. Stop daar gewoon mee, neem afstand. Kortom wees sterk Irene, maar wees gerust als je heel bewust bent van je situatie dan kun je sterk zijn, want dan weet je dat hij de oorzaak is van al het negatieve.
Ik weet niet of je man agressief kan worden, bezitterig zal hij sowieso zijn. Let er goed mee op (ik ben zo mijn zus verloren), maar als je kan probeer je los te maken van hem en herstart je leven zonder hem. Je vertrouwen in mensen is geschaad omdat je nooit verwacht had dat je man zo kon zijn, maar please veralgemeen dit niet, dit maakt niet iedereen tot een narcist. Heel veel sterkte !
Ik weet perfekt wat je bedoelt, en het slorpt alle energie uit je lichaam,
omdat je je oh zo machteloos voelt! Mijn partner is ook een narcist, en diep vanbinnen heb ik zelfs
medelijden met hem als ik hem zo bezig zie, hij heeft regelmatig woedeuitbarstingen waarmee hij me zeer kwetsende woorden toeslingert!! In t begin was er er telkens kapot van, omdat ik niet wist wat me overkwam, nu ik er al eens over gelezen heb welke persoonlijkheidsstoornis hij
heeft sus ik mezelf wel een beetje dat het zeker niet aan mij ligt, en dat hij een serieus probleem heeft!! Vele mensen in mijn omgeving zien hem als een zeer lieve, genegen en gulle mens omdat hij naar de buitenwereld toe altijd zegt dat ik de vrouw van z n leven ben…terwijl hij
me hier tussen vier muren verwijt dat ik de slechtste vrouw ben die hij al tegengekomen is…
ik weet niet hoelang ik dit nog volhou, want ik verdien dit niet, zo behandelt te worden….
Zo ongelofelijk herkenbaar allemaal…..pffffffff…..ik ben nu 2 jaar van mijn partner af met deze vreselijke zenuwslopende ziekte…ik heb alleen jammer genoeg nog een bedrijf samen met hem! Bij hem blijven was echt geen doen meer het zou echt mijn dood worden…Ik ben HSP…High sensitive person dit samen met een narcist is de complete hel op aarde…..Ik heb aan zelfmoord gedacht ik wenste hem echt dood wilde een hakbijl door zijn hoofd slaan alles….Alles om maar van het gevoel af te komen…het gevoel wat hij me gaf…ik was dom …een gans….lelijk…ik kon niks….moest maar weer terug naar school..ik ben 40..hij was zo minderwaardig..agressief…hij heeft me ook herhaaldelijk geslagen….deed hem niets.
Hij is echt walgelijk nog steeds als ik naar hem kijk dan lopen de rillingen over mijn lijf…
Lieve mensen de enige tip die ik kan geven…..weggaan!!!!!!! Blijven is echt geen optie, ze zijn ziek en niet zo een klein beetje ook!.Hou je vast aan de gedachte dat ze alles terug krijgen op hun bordje want……what goes around…comes around!!! Heel veel sterkte allemaal xxxxx
Ik ben zelf een narcist ik ben er niet trots op ik ben nog maar 12 ik moest van mijn moeder opzoeken ”narcist” omdat ze wil laten zien aan mij wat er aan de hand is, en dat ik zelf ook de feiten kan zien. Ik ben er nu niet bepaald blij mee toen ik dit las maar je moet er mee zien te leven.
Ik ben zelf een narcist niet dat ik er blij mee ben want 1 minuut geleden was ik nog al druk, ik wist wel dat er iets met me aan de hand was. Want me zusje heeft ADHD, mensen dachten dat ik het ook zou hebben. Maar toen zij mijn moeder zoek op in google ”narcist” ik heb het gedaan en vond de kenmerken. Maar nu ik dit heb gelezen en de reacties zie ik dat heel veel mensen het hebben. Maarja je komt er wel overheen…
Heb boek gelezen “ratgevallen”. Voor ons een “feest” van herkenning. Met name “het verraad van de omstanders”, maar ook alle eigenschappen die (zo apart) ook precies bij de persoon pasten, om wie het bij ons gaat (en ging),
Beterschap,
Diana
@Willem
Ik lees nu pas wat je geschreven hebt, dank voor je lieve woorden. Gelukkig heb ik mij vorig jaar juni los kunnen maken uit deze kapotmakende relatie en ik voel me enorm bevrijd ! Blij dat ik van die man af ben ! Ben helaas nog wel een flink aantal maanden gestalkt door hem maar ik heb nergens op gereageerd en ik heb nu al 3 maanden niets meer van hem gehoord. Kan ik nu eindelijk weer verder met mijn leven.
Ik wens iedereen sterkte die in zo’n relatie zit en mijn advies zo snel mogelijk WEGWEZEN bij je narcistische partner, je wordt er uiteindelijk alleen maar beter van !!!!!! Zo’n behandeling verdient echt niemand ! Leugenaars van het hoogste niveau zijn het.
Ook ik heb te maken gehad met een narciste.
Het begin was goed maar daarna begon het.
Eerst ga je aan je zelf twijfelen want alles waar zij problemen mee had was ik de oorzaak van.
Ik heb zelfs een psycho training gevolgd omdat ik er alles voor over had om de relatie te laten slagen.
Werken aan mezelf helaas kwam ik er (te) laat achter dat zij het probleem was.
In het begin zoek je ook nog excuses voor je partner maar toen het maar niet ophield toch na 3 jaar de relatie beëindigd.
Alles herkenbaar b.v. de stilte behandeling,sexuele minachting,ik mocht het niet over het verleden hebben als daar een ex vriendin mee te maken had.
Alles lag z.g gevoelig maar andersom moest ik alles aanhoren.
Wat dan ook pijn doet is dat na het beëindigen van de relatie je bijna niemand duidelijk kunt maken met wat voor iemAnd je geleefd hebt.
De gezamelijke kennisen denken dat haar zwartmakerij de waarheid is.
Want wat zijn te toch lief,zacht,gul en aantrekkelijk.
Helaas hebben narcisten 2 persoonlijkheden en heb je het met dat gegeven maar te doen.
Dat maakt het loslaten en verwerken moeilijk.
Ik wens iedereen met dezelfde ervaring veel liefde en sterkte hopelijk met een partner die je verdient……
Mijn ex heeft ook een narcistische persoonlijkheidsstoornis. 1,5 jaar geleden ben ik bij hem weggegaan, godzijdank. Helaas heb ik nog met hem te maken doordat wij samen een 8-jarige zoon hebben.
Heeft er iemand hier ervaring mee? Van mijn ex afkomen, gaat mij dus niet helemaal lukken, hoewel ik dat heel graag zou willen.
Aan afspraken houden lukt van zijn kant absoluut niet. Dit is kenmerkend voor een narcist. Mijn zoon is hier regelmatig de dupe van en ik ben het behoorlijk beu.
ik heb in elk geval met mijzelf afgesproken dat ik absoluut niet meer met hem in 1 ruimte wil, tenzij er een derde (volwassen) persoon bij is. (een mediator inschakelen is voor hem uit den boze, dat heb ik al geprobeerd). Ik wil al het contact via sms, mail of whatsapp zodat alles zwart op wit staat.
De ene na de andere leugen komt naar boven, bovendien zit er ook een gokverslaving bij. Uiteraard vindt hij niet dat hij verslaafd is of een narcist is.
Of zijn er therapeuten die gespecialiseerd zijn in narcisme?
Groeten,
martine
Ik ben op zoek naar iemand met een gelijksoortige situatie die misschien nog tips heeft.
Martine,
Heel herkenbaar! Wat je doet is goed. Ik heb de tip gekregen: Wil je gelijk of geluk? Ik heb voor het laatste gekozen. Dan moet je je helemaal afsluiten voor je ex (narcist).
Wat voor mij een probleem is dat de hulpverlening dit niet wenst en ook een rechter niet. Ouders moeten communiceren maar daar heb ik helemaal geen zin in maar doe het wel via email. Het moet. Mijn ex probeert desondanks de teugels bij mij in de handen te houden en weer te krijgen. Ze weet dat ze me kwijt is (en haar kinderen) en dat maakt ze furieus.
Een vervanger van haar personeel (zo zien narcisten hun partner)heeft ze al weer. Zo probeert ze me te raken. Het is moeilijk maar ik weet watvoor leugens er zijn geweest en het kwartje valt steeds meer. Ik heb besloten bij mezelf te blijven en te leven voor mijn kinderen die inderdaad helaas met haar op de wereld zijn gezet. Narcisme is iets wat heel diep zit en helaas niet erkend wordt bij hulpverlening en rechters. Wat ik vraag is RUST. Ik denk dat dit ook heel herkenbaar is. Mocht je willen communiceren google dan even.
Na heel veel tranen en gevoel van onmacht. Is dit een openbaring nadat ik gegoogle heb over narcist zie ik karaktertrekken van een neefje die in de fam samen met zijn moeder de kar trekt onder verbitterheid wrede woorden. Ik dacht het aan mij lag. Maar na een wrdee woordenval van hem naar mij gericht wist ik dat hij geholpen moest worden omdat dit niet normaal is!en nadat ik dit gedeeld heb met vrienden treft ik dit woord narcist. En ja mijn vader mijn zus en haar zoon heeft het. Maar ze hebben wel veel kapot gemaakt. Met hun kwetsende en beledigde woorden en als je hun iets vraagt word het persoonlijk gemaakt terwijl dat niet de bedoeling is.Maar ik ben wel opgelucht dat het beestje een naam heb en hoe je mee om kan gaan. Ik neem in ieder geval afstand van deze jongeman omdat ik hem niet vertrouwd. Wenst iedereen heel veel sterkte toe en laat je niet ondersneeuwen. Be Strong!
zo herkenbaar dit alleen is het bij mij mijn ex. ik weet niet hoe dit te stoppen hulpverlening wil het niet zien en gaan nog met hem mee ook in zijn gedrag en gedachten.
ik ben er kapot van en het ergste is dat hij mijn twee zonen ook nog meesleept. iemand een tip voor mij??????
Heb 16 jaar een relatie gehad met een narcistische vrouw we hebben ook veel goede tijden gehad en zelfs drie kinderen. De laatste 3 jaar ben ik langzaam helemaal kapot gemaakt alle energie eruit ik kon geen goed meer doen, ik ging naast mijn drukke baan thuis nog meer doen ik deed eigenlijk alles en nog was het niet goed, helemaal kapot gemaakt tot ik bij haar weg mest gaan. Is heel moeilijk de wereld stort in, nu ben ik 1,5 jaar verder wel opgelucht maar nog steeds verdrietig waarom het ik zolang zoveel geinvesteerd en kapot gemaakt. Loskomen is moeilijk door de 3 kids maar ik probeer zoveel mogelijk afstand te houden. Gelukkig is de relatie met mijn kids super zij houden mij op de been, 1 advies als je dit overkomt weg wezen hetkomt nooit goed en je moet voor jezelf kiezen. Ik kom er wel weer hoop ik maar het is lod zwaar. Gr Erwin
Een NARCIST leeft niet voor jou, nog voor zichzelf maar leeft in een leugen!
Hij is constant bezig met zelfverijking.
Kan zich totaal niet inleven in een ander.
Luisterd niet na jou mening, en als ze wel luisteren moet dat beloont worden.
Alles wat zij doen is heel goed, en wat jij doet word nooit echt gerespecteerd.
In hun fantasiewereldje kun jij nooit doorheen, je staat slechts aan de zijlijn als toeschouwer.
Kinderen zijn altijd de dupe, door hun toedoen komt een kind vaak tekort.
Je bent bij voorbaat al kansloos in een relatie
Vaak als ze jou leuk vinden is dat uit egoisme
Ze gebruiken je vaak voor seks, eigenbelang, sadistische spelletjes is kenmerkend.
Als ze het moeilijk hebben, heb geen medelijden het is vaak hun eigen fout maar door hun allesoverheersende houding en groot gevoel van eigenwaarde denken ze nooit na over hun eigen aandeel, als iets verkeerd gaat maaien ze jou het gras onder de voeten vandaan, en het liefst doen ze dit bij hun partner.
Als er iets verkeerd gaat dan kijken ze eerst na jou.
Ze vreselijk kinderlijk gedrag vertonen als hun iets niet zind.
Je moet altijd op je tenen lopen.
Ze meten met 2 maten, jij mag iets niet vijf minuten later doen ze het zelf.
Kunnen zich niet inleven in een kind, hoe goed ze soms ook hun best doen om aardig te zijn.
Dit kan ook niet want het zijn zelf kinderen en kinderen zijn nou emaal egoistisch, primair gedrag.
Dit zijn gedragskenmerken van mijn partner, ik ben een tijdje nogal ziek geweest maar hij liet me gewoon barsten en kon zich totaal niet inleven in mijn gevoel, hij was nooit eens opbeurend of positief maar verweet mij vanalles. Hij vind alleen mijn uiterlijk mooi, maar verder heeft hij totaal geen oog voor mij, en doet net alsof hij van mij houd.
Stukje bij beetje groei je uitelkaar, later weet je waarom, je gaat van zon persoon walgen, alles wat hij doet, alles in eigen belang, wat jij vind doet er niet toe.
Alles word heel voorspelbaar, je laat jezelf wegcijferen, het gebeurd gewoon.
je word zelf ook egoistischer, maar blijf zo dicht mogelijk bij jezelf, jou gevoel doet er wel toe, jij bent wel goed zoals je bent, je krijgt soms erg last van zenuwen bij een narcist je kunt je minderwaardig gaan voelen maar iedereen is gelijk en heeft evenveel waarde in dit leven.
Je moet jezelf terugvinden door zo positief mogelijk te denken, en proberen om weer van het leven te genieten, gr; loes.
IK heb nu een jaar een vaste relatie met mijn vriend.
Hij is heus lief maar ik erger mij aan dingen als,op tijd komen nooit,complimentjes nooit
profiteren in de zin van eten bij mij en in bed.
Nooit gezellig op de bank of andere leuke dingen doen want hij is daar dan te moe voor,ziet mij soms helemaal niet staan,vind alles vanzelfsprekend,mij bij iets helpen komt niet in zijn woordenboek voor,mij zeggen dat hij van mij houd en om mij geeft altijd het zelfde via sms of telefoon en dan ook nog niet meer als drie of vier woorden en steeds het zelfde
Ik mag niet in zijn buurt komen …bv bij zijn huis of in zijn huis(terwijl we beiden vrijgezel zijn).
Ook in bed is het veel eenzijdig ik alles bij hem nooit andersom.
Altijd komt hij hier als hij geen zware hoofdpijn heeft of moe is of andere kwaaltjes heeft.
Als ik er mijn ongenoegen over uitspreek zegt hij ligt aan jou dat doe jij zelf (Door mijn verleden( Scheiding mijn zoon kwijtgeraakt Oma van hun kleinkind zie ik ook dus niet) Ja zegt hij je moet het verleden maar vergeten en niet zo je ongenoegen uiten naar mij toe..als ik dan voor de zoveelste keer zeg het is over en uit(toen hier thuis heb ik dat gezegd dat ik niet meer wou zei hij moet jij eens opletten wat er nu gebeurt liep naar de auto en pakte van zijn boodschappen een fles wasverzachter en gooide dat over mijn ramen toen ik zei ga weg gooide hij al zijn charmes in de strijd en zei duizend maal sorry…. wordt hij ineens een heel andere man dan kan hij wel zeggen hoeveel hij van me houd en dat hij met mij wil leven.
.Kortom alles is heel eenzijdig en moeilijk en als er iets is heb ik het gedaan niet hij want hij is perfect zegt dan ik wou dat er in de wereld meer mensen waren zoals ik…
En ik wil zeker niet de ellende waardoor ik mijn huwelijk destijds heb beëindigd..
Ik voel nu alleen maar pijn verdriet en onzekerheid in mijzelf door hem van hem en voel me
Alles wat hij doet is goed ,alles wat ik doe is fout…
Lieve Femke, ik kan je 1 advies geven………….snel weg met die vent !!!
Iemand moet je energie en vreugde geven, niet alles hoeft op de weegschaal maar het is wel geven en nemen in een relatie. Jou relatie is totaal niet in evenwicht dat maakt je ongelukkig en met zo’n man kan je ook nooit gelukkig worden, die zuigt alle energie uit je.
Ik kan het weten, heb 3,5 jaar een relatie met een narcist gehad, inmiddels ben ik ruim een jaar geleden opgstapt en ik heb inmiddels sinds 2 maanden een nieuwe relatie, wat een verademing kan ik je zeggen. Eindelijk iemand die niet liegt, die warm en liefdevol is. Die echt geeft om hoe ik mij voel, die graag bij mij is, waar ik ook welkom ben, die deelt en respecteert. Zo hoort een relatie te zijn !
Sterkte meis met je keuzes.
Dank je voor je reactie Irene heb mijn relatie met hem na de zoveelste ruzie waar alles aan mij lag beeindigd….hopelijk laat hij me met rust nu!!!
Ik was het zo moe in alles …nu moet ik mezelf weer hervinden dat ik wel de moeite waard ben om wie ik ben en wat ik ben.
Ik ga nu eerst aan mezelf denken…en hoplijk ziet ooit iemand wie ik ben en krijg ik ook nog een keer het geluk op mijn pad maar voorlopig even niets meer liefs Femke
Femke, als ik je nog een advies mag geven, negeer hem volkomen, beantwoord geen mails, smsjes, brieven, reacties op hyves of facebook etc. Des te sneller ben je van hem af. Mijn ex heeft mij behoorlijk gestalkt, ruiten ingegooid en met de dood bedreigd waarvoor hij zelfs in de cel heeft gezeten, maar niks weerhield hem ervan te blijven stalken en bedreigen. Zodra je reageert vinden ze dat heerlijk, dat is aandacht, positief of negatief maakt hun niet uit, als het maar een reactie bij je ontlokt. Dus NEGEER hem ! Mijn ex hield na ruim 8 maanden eindelijk op. Ik had al die 8 maanden totaal geen reactie gegeven op alles wat hij mij stuurde. En als ik hem tegen kwam draaide ik mijn hoofd om en gunde hem geen blik waardig. En wat voel je je dan vrij, beter gezegd bevrijd !!! Je verdient echt beter en er zijn genoeg lieve leuke eerlijke warme mannen die jou wel goed behandelen, die kom je vast en zeker nog wel een keer tegen, daar geloof ik in ! Succes en sterkte !
en wat doe je met een narcist als manager ? Ik werk bijna 25 jaar voor éénzelfde firma maar wat wij als collega’s de laatste tijd moeten ervaren tart elke verbeelding. Ondertussen de zijn de eigenaars wel op de hoogte gebracht van de situatie waarin wij dienen te werken onder hem maar hebben zelfs angst vh idee dat de eigenaars vh bedrijf hem zouden ontslaan. Wij zijn gewoon écht bang van deze man ! En als ik de kenmerken hier lees is er écht geen enkele die hij niet heeft. En je kan dan wel de raad geven om van hem weg te gaan maar ik ben bijna 50 jaar en een andere job vinden is niet meer zo makkelijk dan. Tevens vind ik het helemaal onterecht dat ikzelf de firma moet verlaten zodat hij vollop in zijn narcisme kan uitblinken. Weet iemand van jullie waar ik terecht kan voor hulp. De meest van mijn collega’s zijn ondertussen al zo uitgeblust geraakt dat door hen alles maar voor lief genomen wordt. En voor de eigenaars vh bedrijf is het ook niet makkelijk om krachtdadig te reageren. Ik begrijp hun visie dat ze hem liever binnen de firma houden omdat hij van buitenaf nog wel eens een stuk gevaarlijker zou kunnen worden. We hebben in het verleden ook al eens een geval van gewelddadige stalking ervaren en ook dit is mijn vrees. Dus ook hierin moet ik als vrouwelijke collega zeer behoedzaam te werk gaan. En als ik jullie verhalen hier lees dan kan ik mezelf enkel maar gelukkig prijzen dat ik geen relatie met een dergelijk persoon heb. En het gaat elke dag van kwaad naar nog erger. Van deze man zijn meer dan 30 fijne mensen elke dag het slachtoffer. En dan komt er nog bij dat diverse personen duidelijk onderworpen worpen aan pesterijen. Bedankt dat ik hier even mijn verhaal kwijt kon. Oh ja, en negeren doe ik zoveel mogelijk, maar kan niet altijd in een werksituatie.
Tea
Ik wou nog even reageren op Willem. Ben er na 43 jaar achter gekomen dat zowel mijn moeder een kwaadaardige narciste is, als mijn ex die mij heeft laten zitten na 20 jaar. Het was een ware schok toen ik erachter kwam dat zowel mijn moeder en partner beiden narcisten zijn. Het is wat willem schreef, je trekt het aan. Het is ‘vertrouwd’ uit het verleden, je kent niet anders. Het is nefast voor je zelfvertrouwen, je laat vernederingen erin sluipen. Zit in een depressie. Ik moet genezen van die verschrikkelijke mensen. Blijkbaar hebben ze een neus voor gevoelige (soms hsp) personen. Daar kunnen ze hun spel mee spelen. Je investeert, je hebt een kind een huis een verleden, je blijft geven tot je op bent. Helemaal jezelf niet meer mentaal en fysiek op. Eigenlijk ben ik blij dat mijn ex ervandoor is, nu ik weet dat hij een narcist is. Maar zoals hierboven ook beschreven hij reageert op niks meer. Maar misschien beter dan stalken. Ik weet het niet, in co-ouderschap is dit niet zo’n topper maar ik laat me niet onderuit halen. Hij zal nooit gelukkig worden. Het is zijn probleem, alle dagen je toneel moeten opvoeren. Ik ben echt, maar het nadeel is ook dat je echte pijn voelt. Hij stapte na 20 jaar op en had alleen medelijden met zichzelf. Verschrikkelijk. gr
Wat moet je doen als je vader er een is? Want op alle punten heb ik een JA!!! achter moeten zetten. Ik ben 22 jaar en ik wil graag het huis uit, maar helaas kan dat niet vanwege de kosten. Door studie en andere dure kosten kan ik helaas niet het huis uit. Heeft iemand een tip? Allvast bedankt!
@tea
Heftig verhaal ! Tja dan zit je in een moeilijke situatie, want de banen liggen niet voor het oprapen. Kun je geen vakbond inschakelen samen met andere collega’s ? Samen sta je natuurlijk veel sterker. Als de werkomstandigheden slecht zijn, moet een vakbond daar toch iets mee kunnen. Wat misschien heel ver gaat is ziek melden, massaal, en bij de controlerende instantie van de ziektewet aan de bel trekken dat dit geen normaal werken meer is zo. Vaak blijken er dan alwel klachten bekend te zijn zoniet, als veel mensen met dezelfde klacht komen moeten ze er wel iets mee doen.
Maar ik begrijp ook dat deze man onder de eigenaars functioneert en dat de eigenaars van deze firma ervan af weten maar er niks mee doen ??? Dat is toch ook vreemd ? Ze zijn blijkbaar bang dat hij hun bedrijf kapot maakt als hij ontslagen wordt ? Als dit zo is, is het toch te zot voor woorden dat 1 man het leven van zoveel mensen zuur maakt ! Ik zou het toch via de vakbond of ziektewet proberen, veel keuzes heb je ook niet. Ik wens je heel veel sterkte !!!
@nora
Is er ook een mogelijkheid om bijvoorbeeld een kamer/appartement met meerdere vrienden/vriendinnen te delen, zodat de kosten wat lager zijn ?
Het is mij niet duidelijk of je alleen met je vader woont of ook nog een moeder thuis hebt ? Zoja misschien kun je met haar dingen bespreken ? Je zou misschien als je er erg onder lijdt een gesprek bij de huisarts kunnen vragen. Misschien kan die jou wat adviezen geven hoe je er het beste mee om kunt gaan, want je bent financieel dus nog afhankelijk van hem, en dat is erg vervelend. Ik hoop dat je snel onafhankelijk van hem wordt en je eigen weg kunt gaan. Sterkte !
Pffffffffff, ik ben in een slechte film terechtgekomen en snap niet wat mij overkomt. Ik heb de dochter van mijn zus vanaf baby opgevoed als alleenstaande via de kinderbescherming. en heb later een man leren kennen en 2 zoons gekregen, deze man bleek alcoholist en wij allen hebben daar veel last van gehad en heb ik hem dan ook verlaten. In die tussentijd is deze dochter bij mijn ouders gaan wonen en daar begon zij de boel op stelten te zetten, zover zelfs dat mijn ouders haar uit huis hebben moeten plaatsen, zij dreef een wig tussen mijn ouders die een oh zo gelukkig huwelijk hadden. Enfin, inmiddels is mw. 35 jr. tig mislukte relaties, ruzies met vrienden, vriendinnen, werk, school, buren etc.etc.etc. en uiteraard is iedereen verkeerd behalve zij! Tig onafgemaakte scholen, maar elke studie die zij had gedaan, ja, daar wist zij alles beter van dan iedereen want zij had dat geleerd. Enfin, de laatste maanden waren een uitputslag voor mij, meerdere malen p.w. belde zij mij op met kritiek (op het hysterische af) over haar huidige partner, niets klopte aan de man en zij was zielig, dat ben ik al jaren gewend dat iedereen verkeerd is bij haar en zij de enige zielige slachtoffer van de hele wereld, maar goed, da’s zij, zij is nu een,maal zo.
Ik werd daar doodmoe van, zo moe dat ik er van trilde soms en als de telefoon ging ik huiverde bij het idee wat ik nu weer aan moest horen. Beste vriendin van haar ging leuk met andere buurtjes om en wederom een hysterische dochter aan de telefoon dat die vriendin die andere aardiger zou vinden dan haar??!! Maar goed, sinds dat telefoontje met mijn moeder, waar zij uiteindelijk zo boos werd dat ze haar stem probeerde te verheffen tegen haar en mijn moeder haar te verstaan gaf dat ze dat maar met een ander moest doen maar niet met haar en dat zij haar voorlopig niet wilde horen of zien, belde ze mij. Ik verdedigde mijn moeder en zei dat ze ook wellicht een beetje gepikeerd was dat ze mij voor de tigste keer weer had verweten over de tijd met mijn ex (zij is uiteraard degene die het vreselijkst daar onder geleden had, niemand anders natuurlijk) Daarop werd ze zo boos dat ze op een gegeven moment mij zij dat ze mij eng vond en mij nooit meer wilde zien en ophing met de woorden, dag Carmen. Ik was onthutst, de volgende dag had ze mij van facebook verwijderd. Ik dacht nog, nou ja, we zien wel! Hield mij 1 week rustig en toen belde zij mijn oudste zoon (zeer licht autistische trekken, haar expertise in het werk) en begon gif te spuien elke dag urenlang tegenover haar en zijn huisgenoot, op facebook een ware zwartspuierij waar niemand brood van lust en nog steeds hield ik mij rustig en reageerde niet, maar nadat ik zag dat mijn zoon er aan onderdoor ging heb ik 4 regeltjes geschreven en daar meer dan 2 uur over gedaan om er maar aub niets in te zetten om haar te triggeren en jawel ook daar vond ze weer iets in om te kunnen huilen en op facebook zetten van, kijk mij het zielige slachtoffertje. Van de week heeft ze om 7 uur s’ochtends mijn moeder gebeld beginnend met een gewoon gesprek over hoe het met haar ging en waarom ze niet naar de kleintjes belde etc. uiteindelijk begon ze weer met vuilspuiterij over mij waarop mijn moeder haar de waarheid zei en wederom ophing met de woorden dat ze haar niet meer wilde zien. Tja, toen kreeg ik weer een mail met de meest kwetsende dingen. Het is vreselijk gewoon en weet soms niet wat te doen. Ik blijf nergens op reageren, maar het kost zoveel moeite en ik voel mij zo ontzettend gekwetst. Dus ja, ik begrijp jullie allemaal nu ik weet dat zij (idem haar moeder) eigenlijk een narcist is.
Weet je ik durf hier niet eens wat op te zetten,
veel te bang dat mijn manager het zou lezen en ik daar weer op afgerekend wordt!
Jullie moeten je angst leren opzij te zetten en voor jezelf kiezen. Heb ik ook gedaan ondanks de vele doodsbedreigingen van hem naar mij toe. En ik ben zo blij dat ik nu van hem af ben, echt je vind jezelf weer terug, je wordt weer wie je was. En het fijnste…………..het gepest, getreiter, geruzie, gelieg en gekleineer is voorbij, heerlijk ! Ik leef weer, zie mijn vrienden weer en heb niet meer de hele dag uit angst mijn achterdeur op slot voor hem. Ik wens iedereen een goed en gelukkig 2013 zonder een narcist in je leven !
Goedenavond allemaal,
het kan altijd NOG erger. Mijn verhaal, meer dan 19 jaar met een narcist samen, gaandeweg achter gekomen wat er aan de hand was. Alles gelezen wat er te lezen valt op dit gebied. Het helpt om er alles over te lezen maar het proces om niet te verzinken in het drama en de terreur gaat met ups en downs !! Nu al 7 jaar stalking, bedreiging laster en leugens. Leef samen met twee dochters van 14 en 19 nu. Kinderen zijn en worden ingezet als machtsmiddel (klassieker). Mijn dochters hebben 2 jaar aangegeven de stress van de contacten met de vader niet meer te trekken. Daar heeft hij structureel aan gewerkt , zodat vervolgens ik weer in de vuurlinie lag. Vader heeft gedurende 4 jaar tijdens de korte momenten die hij aan hen besteedde alle schade aangericht die hij maar kon aanrichten, door schelden, devalueren en onder druk zetten, met als doel de andere ouder (mij) te kunnen treffen. En dat lukt, het gaat dwars door je ziel als je kinderen getraumatiseerd zijn na een uurtje met hun vader. Alle instanties erbij gehad, maar die herkennen het partoon (gedrag) van deze psychiatrische aandoening simpelweg niet. Als het verhaal van beide ouders mijlenver uit elkaar ligt en het kind zich heel aangepast gedraagt moet per definitie een alarmbel gaan rinkelen bij een hulpverlener.
Tijdens de relatie, is het “zoek het maar uit met de kinderen, ik heb mijn eigen leven”. Na de scheiding plotseling de hoeder en beschermer uithangen. Wee degene die ervoor zorgen dat kinderen een van beide ouders niet meer kunnen zien, uit rancune. Maar er is een buitencategory, nl. de ouders die door een pscyhiatrische aandoening kinderen volledig kunnen vertrappen. Dit is een uitzondering. Moeders en ook vaders die met een dergelijke ex partner te maken hebben die nog gezag hebben. Houd je sterk en blijf voor je kinderen het voorbeeld van geestelijke gezondheid. Je kinderen zullen het psychisch overleven als je sterk blijft. Stuur het schip door de storm hoe lang dit ook duurt, er komt ook weer rustig water !!
Beste allemaal,
Is er ergens een hulpgroep voor (ex-)partners van narcisten?
Zou me zo goed doen om er ns over te praten!!
X
Ik lees dit en herken m’n ex hierin een narcistisch met borderline na een jaar … Vernedert en dacht dat t allemaal mijn schuld was wat hij zei want ik ben niet goed… Ik zou ook wel niet alles goed doen maar wat een eisen en m’n vrienden niemand was goed m’n familie niet…
Uiteindelijk 10 kilo eraf en geen eigenwaarde maar met steun van de mensen die wel van je houden om wie je bent en wat je doet….je weet t zelf wel maar vind jezelf weer terug en leer ervan
Zo herkenbaar. ..er is een lotgenoten groep…VLON…kijk daar maar eens op
Beste allemaal,
Ik vraag me hetzelfde af als Kaat. Is er ergens een hulpgroep voor ex-partners van narcisten.
En nog een vraagje.
Kan je bewijzen aan rechter dat iemand narcistisch is? Want zit in een rechtzaak met een narcist en ook daar draait ze alles om, zet ze alles naar haar hand, draait ze de woorden in haar voordeel, bedreigd ze me en mijn nieuwe partner etc…
Weet iemand hier raad mee aub?
x
wat ik mij afvraag, hebben ze die vreselijke trekken enkel in hun relatie of ook op hun werk, tja vrienden had ie eigenlijk niet, een eenzaat is het, zijn moeder van hetzelfde laken een pak, klagen, zeuren, manipuleren , maar het lag nooit aan haar, net zoals hij, het ligt nooit aan hem, het rare aan het hele verhaal is, als ik bij hem was, was het de beste vent die je je maar kunt voorstellen, alleen kon geen afspraken nakomen, zei iets om het daarna weer te ontkennen dit gezegd te hebben, en we gaan dit en we gaan dat maar we deden niks, ruzie uitlokken om mij daarna vervolgens van te beschuldigen dat ik (omdat ik reageerde) kuren had en altijd ruzie wou maken, achterdochtig maken door bv te zeggen”niet in mijn gsm kijken want er kunnen rare dingen in staan” en mij daarna te beschuldigen dat het onleefbaar was met mij omdat ik veel te achterdochtig was en dat ik degene was die hulp nodig had, op alles kritiek geven en op iedereen, en zijn moeder was alles, daar kroop die voor en we hebben het nu over een man van jawel……..45 jaar, nooit getrouwd , geen kinderen en zijn exen waren gestoord, ik moet er nu met lachen, ik ben blij dat ik er een punt achter heb gezet, hij heeft mij niet gekregen daar waar hij mij wou hebben en aangezien ik vermoed dat hij in mijn pc zit en dit wss ook kan lezen, al mijn vrienden die je nooit wou zien…….ze zijn gebleven, jaja ook die 2…..op de dag dat hij uit mijn leven verdween(buiten de zielige emails dat hij zich als een hond voelt behandeld, kwam die andere terug…….toeval bestaat niet he, ik lach weer, en dat heb ik een jaar niet meer gedaan, dus dames als je er zo ene kent, hoe mooi en lief en zacht ze er ook uitzien, als het gevoel zegt dat het niet goed is vertrouw er dan ook op (deed ik ook niet, maar weet nu beter) hij veranderde mij van een goedlachse levendige vrouw in een lastige gefrustreerde akelig mens, en dat is geen enkele vent waard, als ze u zo behandelen , ik heb het hem zelfs een half jaar geleden nog gezegd, dat hij narcist was en idd dat kinderachtige, peter pansyndroom, ik ben blij dat ik er vanaf ben, maar heb nu al medelijden met het volgend slachtoffer dat hij weer gaan maken, en eigenlijk is het maar een zielige man, als je toch op die manier dingen wilt bereiken om daar een kick van te krijgen, bah bah
Mijn verhaal begint vorig jaar, midden in een relatiecrisis met de man met wie ik 5 jaar samen was, we woonde samen, waren compleet ieder ons eigen weg gegaan en konden de weg naar elkaar toe niet meer terug vinden. Ik wilde weg, eigen huisje samen met mijn dochter. En toen was hij daar, een nieuwe man met ogen die dwars door mijn ziel brandde, liefde op het eerste gezicht, ik ben niet bang of verlegen aangelegd dus ik keek terug en bleef kijken. De ruimte met honderden mensen bestonden niet meer en we gingen compleet in elkaar op. De klik, de humor en interesses, het was allemaal zo als het moest zijn. Nu weet ik beter, nu weet ik dat narcisten goed kunnen spiegelen en precies de capaciteiten in huis hebben om, in mijn ogen de perfect partner te zijn. Zijn eerste woorden waren: wanneer gaan wij samenwonen? Leuk en origineel maar het werd wel zijn doel en toen ik uiteindelijk vier maanden later de sleutel kreeg van mijn nieuwe huis werd hij meteen mijn huisgenoot. Onze relatie was geweldig in het begin, ik merkte wel dat hij veel aandacht vroeg maar alles werd natuurlijk goed gepraat door mij, onder de mantel der liefde. Ik had een druk leven, met een puberende dochter, een fulltime job, school in de avond, huishouden en 2 sportactiviteiten in de week en eigenlijk geen tijd voor hem en dat veroorzaakte de eerste scheurtjes, hij werkte namelijk niet, had zeeën van tijd en hij was volgens hem zo verliefd dat ie kapot ging van verdriet als ik niet bij hem was, heel aandoenlijk allemaal! De eerste scheurtjes waren het bekritiseren van mijn sporten, waarom ik dat deed, ik kon toch beter bij hem zijn. Toen ik toch ging, was het volgens hem omdat ik daar een vriendje had zitten en dat alle mannen die op mijn pad kwamen mijn bedpartners werden (heb ik nog netjes uitgedrukt maar jullie kunnen wel raden wat hij eigenlijk gezegd heeft: je n..kt alles wat los en vastzit) Natuurlijk trok ik mij dit aan en riep hem ter verantwoording, hij vertelde mij onzeker te zijn omdat ik op de dagen dat ik niet bij hem was, met mijn ex onder een dak woonde. Ik gaf hem de voordeel van de twijfel en heb alle rottigheid (ik ging vreemd met mijn ex, met collega’s, ik was in zijn leven gekomen om hem verdriet te doen, je kijkt de hele dag naar andere mannen, ik maakte hem kapot, jij houdt niet zoveel van mij als ik van jou, jij mishandeld mijn hond, jij maakt mijn familie belachelijk etc) van hem geaccepteerd met de hoop dat als wij samenwoonde dat ons leven eindelijk kon beginnen. Helaas was niets minder waar. De tiran, de wolf in schaapskleren kwam pas goed naar boven tijdens het klussen in het huis, vreselijk hoe hij zich gedroeg, vooral tegen mijn beste vriend. De verhuizing was achter de rug en het was puinhoop, we moesten aan de bak en toen merkte ik dat hij helemaal niet iemand was die kon samenwerken, niet systematisch te werk kon gaan, vreselijk chaoot. Alles liet hij mij doen, geen poot stak hij uit en als ik er wat van zei dan gaf hij aan dat hij nog niet het gevoel had met het huis, de weken die volgde was ik overdag werken, hij was thuis en deed helemaal niets, als ik thuis kwam was het koken en eten en daarna verdween hij naar boven. Ik was zeer teleurgesteld in onze nieuwe leven. Alles kwam op mijn schouders en ik liep op mijn tenen om maar niet de tiran wakker te maken, het was namelijk al een keer flink uit de hand gelopen in ons nieuwe huis en hij had geslagen maar ik had teruggeslagen, ik ben niet bang aangelegd en als het nodig is ben ik een echte vechtersbaas. Natuurlijk had hij dit nog nooit meegemaakt, nog nooit had hij een vrouw geslagen maar dat kwam omdat ik zo agressief was. Na die klappen heeft hij besloten weg te gaan, een ander huis te zoeken maar hij wilde zo graag een LAT relatie behouden. Hij is weggegaan en ik, compleet uitgeput van alles belande in bed met een gebroken hand (ruzie met hem) burn out en depressief. Een psycholoog werd ter beschikking gesteld en ik ben langzaam weer omhoog gekrabbeld en hij…… hij bleef aanhouden, leegzuigen van energie, mede daardoor duurde mijn herstel zolang. Ik had een raar gevoel bij hem, een gevoel van heimwee, ik verwarde dat met het gevoel dat ik hem mistte, ik bleef hem opzoeken, contacten onderhouden etc. Uiteindelijk heeft een goede vriendin van mij erop gewezen dat ik mezelf ben kwijtgeraakt bij hem en dat ik niet hem mis, maar mijzelf, ik ben op zoek naar mezelf bij hem. En dat ik mezelf zeker niet ging terugvinden bij hem. Inmiddels heb ik het stappenplan doorlopen om me te bevrijden van deze narcist. Allereerst heb ik heel veel gelezen op het internet, ook ervaringsverhalen en het leek wel alsof ze allemaal met mijn ex een relatie hebben gehad, jeetje wat een overeenkomsten en tegelijktijdig een gevoel van herkenning, dit heeft mij heel sterk gemaakt omdat ik nu met 100% zekerheid kan zeggen dat het beslist niet aan mij heeft gelegen. Al het contact heb ik verbroken, alle cadeautjes, brieven, smeekbedes, kaartjes en foto’s heb ik weggegooid en verbrand, ik heb hem overal geblocked en alleen sms en telefoon kan ik niet stoppen maar ik wis meteen de sms zonder te lezen en de telefoon neem ik niet op. Ik voel me sterk en ben het leven weer aan het oppakken, mijn ex-vriend met wie ik hiervoor samenwoonde is terug in mijn leven en samen doen we leuke dingen maar alles wel nog rustig omdat ik moet herstellen. Mijn dochter heeft nog steeds contact met de narcist en ik is nog onder de invloed van hem, zij hebben altijd een goede band gehad maar dat had voor hem alleen een functie om haar tegen mij op te zetten als er ruzie was. Nu er geen ruzie meer is, heeft zij geen functie meer voor hem, ik kan me nog wel voorstellen dat hij haar gaat gebruiken voor het zwart maken maar zij is natuurlijk loyaal naar haar moeder dus dan moet hij van goeden huize komen omdat voor elkaar te krijgen. Hij zal zijn volgende slachtoffer uitzoeken en de geschiedenis zal zich blijven herhalen net als al die relaties voor mij. Hij zal eenzaam sterven maar zal niet eenzamer zijn als het gevoel wat hij zijn hele leven al heeft.
dan ben ik er 1tje…wat doen ze daar aan? pilletjes? ik besef het raar genoeg…en dat alleen al…maakt me diep ongelukkig. in een fractie van een seconde zie ik liever de mensen sterven dan ze te helpen en ik voel niets…niets!!!!
doktertje doktertje…zij willen mij niet helpen de lamme goedzakken, de humanitaire goden…er bestaat niets! het maakt mij zo leeg. weinig emoties…kunnen zeggen ik wil dood zijn maar toch blijven leven….
@Jkm
Er is wel degelijk hulp mogelijk voor narcisten die zelf beseffen dat ze narcist zijn. Voorwaarde is wel dat je geholpen WIL worden. Want de meeste narcisten zien zelf hun probleem niet en hulp…….dat hebben anderen nodig niet zij ! Want het ligt natuurlijk nooit aan hun.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar via hulp leer je de oorzaak te achterhalen en door terug te gaan in de tijd leer je emoties op te bouwen en te voelen. Terug in jezelf als kind, het gemis, de trauma’s opsporen. Je zou er eens naar kunnen informeren of het iets voor je is en bedenken of je het wil. Ik wens je veel wijsheid in je keuzes, want narcisten zijn uiteindelijk zeer eenzame mensen. Sterkte !
Allemaal zeer herkenbaar. Ik heb er pas achtergekomen dat mijn moeder een narcist is. Al die jaren heb ik me afgevraagd waarom ze zo doet tegen mij. Mijn zussen begrijpen er niets van want zo doet ze nooit bij hen, maar dus altijd wel bij mij. Alles wat ik zeg en doe is niet goed, alle woorden worden verdraaid, leugens, onjuistheden en altijd moet ik doen wat zij wil. Het houdt niet op en trekt inderdaad alle energie uit je. Ik ga haar nu een brief schrijven (een gesprek is tussen ons onmogelijk want ze wordt helemaal hysterisch als ik kritiek op haar heb en zegt meteen die ik onzin vertel en dat het helemaal niet zo is..) want ik wil het echt niet meer, al die pesterijen, niet serieus genomen worden etc. Ik weet nu dat het nooit meer zal veranderen wat ik ook doe hoe ik mij ook dienstbaar zal opstellen ze zal me altijd weer met iets anders willen pakken. Het stopt voor mij, het is zo verhelderend wat ik hier nu lees en elders op het internet. Nooit gedacht dat het aan haar lag (ook al kan ze er misschien niets aan doen), maar altijd heb ik gedacht ik het niet goed deed.
@Tamara
Mijn advies, loslaten die vrouw. Negeren, totaal negeren. dat is namelijk het ergste wat je een narcist kunt aandoen. Eerst zul je nog wel last van haar hebben, maar als je haar blijft negeren zal ze het op een gegeven moment opgeven jou verder leeg te zuigen. Dus geen contatct, mail, smsjes etc. Maak geen woorden meer aan haar vuil, wis haar uit je geheugen, maar vooral blijf negeren !!!!! Negeren is echt het toverwoord om van de narcist af te komen. Laat je niet langer zwart maken door steeds te happen, verdrietig te worden en vooral boos te worden, niets van al deze emoties tonen, maar blijven negeren echt 100% NEGEREN ! Succes en sterkte.
Hallo,
Jeetje wat een herkenning!
Ik ben al meer dan 10 jaar gescheiden van een man waarvan ik denk/weet dat hij narcist is. Van wie ik heel veel hield en tot op bepaalde hoogte nog steeds hou. Want hij is de vader van mijn kinderen……..
Ik heb zeer gelukkige tijden gehad want dan droeg hij mij op handen……dit maakte de rare momenten weer goed………tot dat………..
Hij heeft me te veel getrapt het laatste jaar terwijl ik zwanger was van zijn tweede kind! En toen kon ik EINDELIJK voor mezelf kiezen.
Nu zitten de kinderen in een zelfde schuitje met hem en dat vind ik NOG moeilijker. Hun loyaliteit naar hem is enorm.
Ik hoop dat mijn kinderen een weg met hem vinden zonder zichzelf ten onder te laten gaan! Hiervoor doe ik mijn best door achter mijn kinderen te blijven staan en daarnaast te blijven steunen om contact te hebben met hun vader. Zonder dat ZIJ er onderdoor gaan. Blijven praten en loshalen wat hun gedrag is en dat van hun vader. Dochter loopt bij een psycholoog omdat ik geen professionele hulpverlener ben! Zodra zoon eraan toe is mag hij ook. Maar hij gaat er anders mee om.
Herkenbaar is dat e alleen staat wanneer het om instanties gaat die je kinderen dienen te beschermen. Hij komt over als liefhebbend en slachtoffer …… Je moet dit zelf doen en sterk blijven!
Nou inmiddels 2,5 jaar verder en ook een serie rechtszaken die ik gelukkig heb gewonnen grootste advies weg wezen en negeren pak je eigen leven weer op en voel je bevrijd !!!!!! Is mij nu gelukt kan ik wel zeggen het was zwaar maar het kan. Voor tips ben ik altijd bereikbaar. Gr. Erwin
Ik snap best wel dat partners va iemand zoals ik het echt niet gemakkelijk hebben maar wij zijn ook maar mensen. Ik denk niet dat we zo geboren zijn maar dat het eerder komt door een gebrek aan aandacht vroeger. Ik zat op internaat met 24 anderen en daar was maar 1 opvoeder voor aandacht moesten we toen zoeken. En omdat ik de grootste en sterkste was had ik alle aandacht die ik wilde. Welke aandacht kon me niet schelen, ik had ze dat was het. Nu 25jaar later en ontelbare relaties verder heb ik een vriendin gevonden die me er telkens op attent maakt als ik buitensporig gedrag stel. Het is een regelrechte inbreuk op mijn ego maar ik besef dat het nodig is om onze relatie te laten standhouden. Er is maar een ding dat ik onthouden heb van op school en dat is aandacht is macht en macht is aandacht.
Wat een herkenning zeg, jeetje!
Ik ben ook in de leugen van de narcist getrapt en na drie jaar huwelijk (7 jaar relatie) eruit gestapt.
Mn ex ging vreemd en uiteraard was dat mijn schuld, we hadden zoveel problemen, die ik natuurlijk had veroorzaakt, waardoor hij was vreemdgegaan. Om “eindelijk” met iemand te kunnen praten (lees….liegen, verdraaien van zaken). Ik heb de communicatie onderschept en alles gelezen. Jeetje, wat een kolder allemaal wat er stond. Alles was omgedraaid en ex was een slachtoffer.
Voor de buitenwereld deed hij alsof hij een lot uit de loterij was, maar thuis….altijd maar afgeleid door computer, telefoon enzo. Warmte en intimiteit kon hij niet geven. Fysiek was hij thuis…maar emotioneel…,tsja, kennen ze dat eigenlijk.
Hij kent geen verdriet, blijdschap…tenminste..volgens mij niet oprecht
Alles is aangepast en sociaal wenselijk gedrag. Bah!
Helaas ben ik aan hem verbonden omdat we twee kinderen hebben. Hij is altijd te laat bij het brengen van de jongens, communiceert niet (of zegt het wel te hebben gedaan, maar dan blijk ik zogenaamd weer alles te zijn vergeten….ja vast).
Mijn ex koopt zo ontzettend veel voor de jongens, elke week krijgen ze weer nieuw duur speelgoed, grote garages, dure cars auto’s, elektrische apparaten.
De enige tips die ik heb en waar ik zelf wat aan heb.
– Verwacht niks van hem, hij komt zn gemaakte afspraken niet na.
– Laat alles via de mail verlopen qua afspraken, zodat je het zwart op wit hebt staan.
– Als hij kritiek uitoefent, laat het langs je heen gaan als regen op een regenjas. Laat je niet raken door zn opmerkingen. Hij is nl op een reactie uit en als je die niet geeft, dan pak je hem het meeste.
– Zorg wanneer je hem ziet, dat je in je beste humeur bent, hij vind dat geweldig en vind het dan fijn om bij je te zijn. Hij wil ook weten waarom je zo goed gehumeurd bent en zal hierdoor waarschijnlijk interesse in je tonen (waarschijnlijk uit jaloezie)
– Leef je leven, ga lekker door….echt. Blijf niet stilstaan en treuren om wat je niet bij hem hebt kunnen vinden/krijgen (oprechte liefde en warmte). Een leven met hem of haar zou je ondergang betekenen. Je bent er nu uit (of bent van plan eruit te stappen), er gaat een nieuwe toekomst voor je open, waarbij je jezelf weer kunt worden. Je spontane ik komt weer boven, je zult weer mensen vertrouwen en je krijgt weer zelfvertrouwen. Echt waar….je komt er sterker en beter uit.
De narcist is een zielig hoopje ellende, hij is onzeker en eenzaam en projecteert het op jou…en jij kan dit stoppen door hem niet meer toe te laten in je emoties.
Blokkeer je emoties bij hem/haar.
– Communiceer met de narcist alleen over hetgeen jij wilt communiceren, hou het zakelijk en kort, vertel hem niet teveel over je privé-leven. Het is een parasiet en teert op jou leven.
Wat je aandacht geef, blijft groeien (hou dat goed in gedachten)
Ik herken mijn moeder hier heel duidelijk in. Als iedereen zo perfect was als zij, hadden we een heel mooie wereld…
Ik ben op en kan ’t contact met haar niet meer aan. Omwille van het gepest, gelieg, gemanipuleer, de roddels, de minderwaardige blikken en altijd moeten horen dat ik niet deug.
Het enige wat misschien niet klopt is dat ze mijn broertje wel op een voetstuk plaatst.
Hallo allemaal,
Mijn pa was narcist en mijn broer heeft het ook. Die is meerderjarig en woont nog thuis. Alleen is het voor niemand nog leefbaar daar, omdat meneer zijn eisen stelt. Mijn ma wil hem het huis uit, maar vindt hier geen oplossing voor. Nu is zijn vriendin ook nog eens zwanger en ik heb echt schrik voor haar en dat babytje. Zelf ben ik onlangs verhuisd en ben ik blij dat hij nog niet weet waar ik woon, want anders staat hij hier ook weer regelmatig aan de deur. Eén ding staat vast: als ik merk dat het fout loopt met het kindje, haal ik het in huis. Wil niet dat het kindje een jeugd gaat krijgen als ik heb gehad. Zou alleen graag willen dat er een oplossing komt om hem uit huis te krijgen. Mijn half broertje en zusje lijden er ook heel erg onder. Want als hij thuis is, is er meestal ruzie. Het is zelfs al zover dat ze de deuren van hun slaapkamer op slot moeten doen, omdat hij anders van alles steelt om te kunnen doorverkopen en aan geld te geraken. Naar school gaan doet hij niet en werken ook al niet. En op alles blijft hij commentaar hebben. Mijn eigen kinderen moeten niks van hem hebben, eigenlijk moet niemand hem nog. Als er een familiefeest is, moet hij voortdurend in de belangstelling staan. Intussen minimaliseert hij alles van anderen. Het is allemaal zo vermoeiend en niemand kan of wil helpen. Ik hoop dat de ogen van zijn vriendin vlug open gaan, voor ze helemaal kapot gemaakt wordt. Voor de rest wil ik iedereen hier veel moed en sterkte toe wensen.
Heb zeven jaar gewoond met een Narcist en ben vorig jaar weggegaan,
ik herken me in veel verhalen,
de liefde oh zo mooi zo schitterend, ik dacht dat is hem,
ik wist niet dat hij een narcist is en wat het was,
mijn leven begon als een sprookje vol met beloftes om toch nog een kindje
proberen te kunnen krijgen want hij was bijna 40j
en huilde in mijn armen dat zijn ex hem belet had om nog een eigen kind te kunnen hebben,
ook nu herken ik alles erin hoe hij het slachtoffer speelde,
mij manipuleerde,
ik trapte erin hij kon zich zo mooi voordoen als een heel lief rustig persoon,
ik was totaal verliefd op hem,
geloofde ook hem,
dit was de liefde van mijn leven,
ach wist ik maar beter,
hij heeft dat spel volgehouden drie jaar een half en toen begon het,
alles was mijn fout vier keer ruzie op een week in had een postnatale depressie en door hem geraakte ik er niet uit ,
dat was zijn controle he,
ik was niet zo sterk en zat ergens vast en hij wist het,
hij ging door haalde het bloed onder mijn nagels uit, dreigde met mijn kind af te pakken, zat me het laatste half jaar zonder een euro ik moest bedelen om geld , vroeger zaten we ons geld gezamenlijke op de rekening erna hij niet meer
ik wel en dan begon het nog erger te worden,
na al de verwijten dat ik koopziek was,
wat niet waar is de dag nadat ik mijn inkomsten op de rekening stortte stond er nog 15 euro op en moest ik bedelen voor geld voor diesel om de klein naar school te doen, het werd erger en erger,
ik zat zo diep en gebruikte na de ruzie , ik ging er al niet meer op in,
meer en meer aan de kalmeer middelen,
dat deed hij bewust,
dan had hij de controle,
ik dacht elke dag aan zelfmoord,
maar dan dacht ik aan mijn kinderen en hield ik vol ,
want ik kon niet weg, hij had alles onder controle.
Vijf jaar heb ik in een huis geleefd tussen vier muren,
iets doen met me neen ging niet,
met vrienden iets doen neen ging niet,
ik was totaal geïsoleerd,
tot ik hulp kreeg van een vriend en mijn oudste dochter en toen hebben we iets gehuurd en ben ik vertrokken,
hij valt me nog steeds lastig,
dreigt, wil nog steeds de controle over me,
ik heb een muur opgebouwd nadat ik een mailtje kreeg op nieuwjaarsdag dat hij onze hond een spuitje wilde geven,
ik heb Nieuwjaar wenend doorgebracht,
hij wilde me kwetsen,
ik voelde me terug zinken door zijn negativiteit,
dus nu heb ik echt helemaal gekapt,
geen mails meer ik reageer niet meer het hoogst nodige voor ons dochtertje,
hoe koud, hoe berekend, hoe vals en hoe naar de buitenwereld een super lieve man terwijl je bang bent als hij thuis komt……
Ik ben nog alles aan het verwerken maar iemand zei me zoek eens Narcist op een twee maand geleden en alles viel op zen plaats,
wat ik las was mijn leven geweest.
Nu stopt hij nog steeds niet hoor en schrijft mijn advocaat brieven met veel leugen over me,
ik heb vandaag de twee brieven gelezen die ik van mijn advocaat heb gekregen,
echt het doet verschrikkelijk pijn ,
wat een vals loeder, hoe kan men zo slecht zijn……
zoveel leugens ,
mijn huis was proper ik heb daar nog foto s van gelukkig want hij
deed de laatste maanden niets dan rommel maken en ik maar opruimen,
nu stond in de brief dat het zo onordelijk was en hij heeft er foto s van genomen, dit is echt bewust uitgelokt,
maar ik heb ook foto s waar het huis heel netjes is en ordelijk proper de tuin deed ik ook.
Wel ik woon nu alleen, slapen is heel onrustig mijn lichaam is snel moe uitgeput,
Het is moeilijk een narcist te kennen voor je er iets mee ooit te maken gehad hebt als hij je partner is,
maar ik ben blij dat ik de grote stap heb gezet vijf jaar uitgebuit, psychisch vernederd, alles wat ik deed was slecht hij was god en perfect.
Ik ben blij dat ik een goed advocaat heb want hij wil alles de auto het huis en nog dat ik hem 44000 euro betaal.
De bank verklaart hem gek nadat ik zonder iets ben weggegaan,
niemand kan dit begrijpen, ik ben er nog niet vanaf, maar
weet nu al wat ik moet doen en hoe hij is dankzij jullie verhalen en ook info op internet.
Wat erg als ik dit allemaal lees. Ik ben zelf een alleenstaande moeder met een kind waarvan ik inmiddels denk dat ze narcist is. ze is 22jr. Ik ben altijd alleen met haar geweest, vanaf haar geboorte. Weinig mensen hebben zich met me bemoeid. Daarbij heb ik een bipolaire stoornis. Dus al op jonge leeftijd wist mijn dochter mensen te manipuleren. Ik was boos op haar, bijvoorbeeld omdat ze haar kamer niet wilde opruimen. Ze belde mijn moeder boven op haar kamer op en die kwam haar halen. Ik merkte het pas als de voordeur dichtsloeg. Ik was dan weer de rot moeder die een afwijking had en de kleindochter moest beschermd worden. Ze was toen 6 of 7 jaar en wist toen al hoe ze mijn moeder tegen me uit moest spelen. Ik heb dat mijn moeder tot de dag van vandaag kwalijk genomen. Inmiddels is mijn dochter 22jr.
Ze gaat volgende week samen wonen met haar vriend. Ik ben toevallig op het verkeerde moment ingestort. 4×2 oxazepam per dag heb ik voorgeschreven gekregen.
Maar als ik in bed lig wordt mijn dochter pissig. Zij gaat het huis uit en ik lig in bed. Ze heeft geen enkel inlevingsvermogen in mij burn-out. Het gaat wederom om haar.
Ik wil graag weglopen, op vakantie, maar dat kan niet omdat ik al een eeuwigheid op bijstandsniveau leef. Zelfs daar schaamt ze zich voor. Ze moest kostgeld betalen. Haar vriend hoeft dat niet, wat een géne!
sorry hoor maar iedereen die hier loopt te klagen over het gedrag van hun narcistische parter/vriend/vriendin/broer weet ik veel. Ik vind het ronduit beschaamtelijk om je zo zwak op te stellen en jezelf een slachtoffer te noemen. Als je toch door hebt dat iemand je misbruikt dan heb je zelf de keuze om afstand te nemen. Als je dat niet doet dan ligt het probleem niet bij een ander (altijd makkelijk om een ander de schuld te geven voor je eigen keuzes) maar bij je gebrek aan liefde en zorg voor jezelf door met zo iemand om te blijven gaan. Slachtoffers kiezen er zelf voor om een slachtoffer te zijn. Soms dan kan er er niets aan doen dat er iets gebeurd of je iets slechts overkomt, maar je hebt wel degelijk zelf in de hand hoe je er mee om gaat. Alleen de zwakkelingen benoemen zichzelf de eeuwige misbruikte verliezers. Je maakt het alleen makkelijk voor anderen om je te laten misbruiken. Het zijn namelijk altijd dezelfde types die altijd pech hebben en altijd gebruikt worden door anderen. Als je echt volwassen bent, neem je verantwoordelijkheid over je eigen keuzes en over wie je in je leven hebt/toelaat. Als de ander (het is ALTIJD de ANDER) zo’n idioot is, ga je er och geen 2/4/7/10 jaar mee wonen. Check jezelf liever op borderline dan de ander op narcisme..De meeste verhalen klinken hier meer als zelfdestructie namelijk
@ Nathalie R… ik vind jouw reactie anders ook te ver gaan. Dat jij het ‘ronduit beschaamtelijk’ vindt wil nog niet zeggen dat dat het ook is. Ik ben het met je eens dat veel mensen er voor kiezen een slachtoffer te zijn en dat is inderdaad niet goed, maar niemand vraagt erom zo behandeld te worden. Dit zijn verhalen van mensen die oprecht hielden van de persoon waarvan later blijkt dat die een narcist is, maar dan ben je vaak al jaren verder en zijn er misschien kinderen wat het moeilijker maakt om de relatie te verbreken. Dan kun jij wel denken dat je dan JUIST weg moet gaan, maar het blijft dan je ex en ouder van je kinderen en met een beetje pech, mag hij/zij de kinderen gewoon blijven zien dus ben je er nog niet vanaf. Ik vind dat jij erg hard oordeeld over iets waar je zelf waarschijnlijk geen ervaring mee hebt. Jij weet niet wat je zou doen in een soortgelijke situatie, ookal denk je nu van wel. Dit zijn mensen die geleden (en nog lijden) hebben door toedoen van een ander en ja, misschien hebben sommige mensen niet genoeg liefde voor zichzelf, maar dat geeft een ander niet het recht je zo te behandelen. Ik kan van jou ook wel denken dat je iets mankeert omdat ik je reactie totaal niet begripvol vind, je komt in elke geval niet over als een heel aardig mens. Voor de rest wil ik de mensen van bovenstaande reactie’s veel sterkte wensen met hun beslissing, laat je eigenwaarde en levenslust niet afnemen door een ander!
Volgens mij werk ik samen met een narcistische collega. Ze zit steeds op me te letten, wijst me zo vaak op fouten. Ik word er erg gestresst van. Dit doet ze op manieren zodat anderen het niet merken. Anderen vinden haar geweldig en ik word regelmatig vergeleken. Ze vergelijkt zichzelf ook met mij. Voorbeeld: ik heb echt pauze nodig. Zij slaat deze met gemak over en zegt dan dat het normaal is dat te doen. Mijn behoeften zijn niet belangrijk. Ze klaagt regelmatig over haar narcistische moeder. Ik word erg krampachtig van haar gedrag en ga ook fouten maken. Geen idee hoe ik met haar om moet gaan. Zie het zo voor me dat ze ervoor zorgt dat ik ontslagen word.