We zaten samen aan een bruiloftsdis en raakten onder invloed van de aangeboden blij makende drankjes, snel spontaan aan de praat. Halfweg het gesprek zei Ria, want zo heette mijn occasionele buurvrouw:
‘Ik laat me niet leven, weet je. Gut nee. Ik sta niet toe dat het leven me zomaar overkomt. Ik neem mijn leven en mijn toekomst, zelf in handen. Ik stuur mijn leven dus zelf in de door mij gewenste richting.’
‘Hoe doe je dat dan’, vroeg ik danig geïntrigeerd want ik begreep het niet.
‘ Via mijn gedachten of liever: via het uitzenden van de juiste gedachten.’ antwoordde ze.
‘Is overigens een fluitje van een cent, geloof me.’
Ik werd er zowaar even stil van en bekeek haar aandachtiger. Ria was een dynamische, verbaal sterke dame van ergens midden de veertig. Ze was lang niet onknap en bovendien overduidelijk gezegend met dat ‘ietsje’ meer dat nou net het hele verschil maakt. Ik was ervan overtuigd dat ze zowel mannen als vrouwen moeiteloos voor zich in wist te pakken. Dit allemaal dankzij de zinderende energie die van haar uitging. Ze was smaakvol en eerder klassiek gekleed en hulde zich voorts in het soort zelfvertrouwen waar de modale burger enkel kan van dromen.
‘Enne… lukt dat zo af en toe?’ vroeg ik.
Ze deed me een parelende lach cadeau en zei toen:
‘Ach kind, je moest es weten. Af en toe? Welnee, dat lukt me gewoon altijd.’
Bij het woord ‘altijd’ hapte ik even naar adem. Want tussen de verfijnde amuses en het overheerlijk slaatje op basis van gerookte paling, ging een totaal nieuwe wereld voor me open. Een hemelse wereld nog wel.
‘Hoe gaat het vormgeven aan je eigen toekomst dan praktisch in zijn werk?’ peuterde ik verder, waarna Ria pas goed op dreef raakte.
‘Wel’, begon ze, ‘alles maar dan ook alles, is afhankelijk van de juiste gedachte. En van de daaropvolgende bevestiging van die gedachte. Want de juiste gedachte wordt uitgesproken onder de vorm van een doorleefde, positieve affirmatie. Die affirmatie of positieve energie, stuur je vervolgens gewoon het universum in. Je laat ze als het ware los. Waarna het universum voor jou aan de slag gaat. Want het leven staat altijd klaar om met ons samen te werken. En dan nog het liefst in opwaartse richting. Wist je dat? De keuze ligt dus uitsluitend bij de mens. Jij en jij alleen, bepaalt je richting of doel. En jij en jij alleen, creëert de bijhorende positieve affirmatie. Waarna je je bestelling plaatst bij het universum. Het affirmeren kan krachtig en eenmalig gebeuren of bij herhaling. Jij kiest, alweer.’
‘En daarna?’, piepte ik ademloos, want dit leek me te mooi om waar te zijn. Pure magie, toch?
‘Daarna wordt het wachten.’ besloot Ria.
‘En als je blijft wachten en de zaak maar niet lijkt te lukken’, opperde ik.
‘ Dan ben je verkeerd bezig’, antwoordde ze beslist.
‘Kijk naar mij’, ging ze verder.
‘Ik zat bij de verkeerde partner die al mijn geld opsoupeerde en daarbovenop nog een miljoenenschuld opstapelde. Ik raakte in een diep dal toen ik bij hem weg ging. Maar nu sta ik er weer helemaal. Want hier ben ik dan, schuldenvrij en aan het hoofd van een nieuwe, bloeiende onderneming. En net zo belangrijk: met de juiste man reeds binnen handbereik. In werkelijkheid moet ik zelfs kiezen tussen twee fantastische mannen.’
‘Ongelooflijk’, stamelde ik naar waarheid met open zakkende mond.
‘Maar hoe raakte je aan het geld om de schuldenberg te dempen? Ook via de juiste affirmaties?’
‘Was zo gepiept’, verduidelijkte ze. ‘Ik verkocht meteen twee van mijn drie eigendommen’.
‘Op die manier wordt het voor iedereen een fluitje van een cent’, antwoordde ik, ‘maar wat doe je als je echt niks hebt?’
‘Weet je wat ik nu eerst ga doen’, sprak ze zonder mijn vraag te beantwoorden, ‘ik ga lekker proberen nog zo’n te gek palingslaatje te versieren.’
Terwijl ik toekeek hoe Ria niet enkel dat extra palingslaatje maar gelijk ook de ober versierde, wist ik genoeg. Over haar en over haar boodschap dat je het leven zomaar naar je hand kunt zetten. Dat het leven maakbaar is. Ze vergat er immers iets bij te vertellen. Namelijk dat voldoende geld en/of goed bezitten, je vaak ook een aardig eind op weg kan helpen naar de realisatie van je wensen. Wat iedereen overigens wel weet. En zo was ik alweer een desillusie rijker.