Zowel in maart als in juni kreeg ik dezelfde vraag van dezelfde bezoeker van deze blog. De vrouw in kwestie ondertekende haar mails met Tine en was een prille veertiger. Ze legde me telkens en net voldoende uitgebreid zonder omslachtig te worden, haar relatietraject voor. Hierbij stelde ze aan het eind dus tweemaal dezelfde overigens populaire vraag en die was: “waarom ben ik blijkbaar nooit goed genoeg voor een man”.
En nochtans vermeldde Tine erbij dat de partners die ze noodgedwongen achter zich liet, haar steevast positief omschreven hadden. De ene noemde haar “ongelooflijk” en ook “aantrekkelijk zowel aan de buitenkant als innerlijk”. De ander noemde haar “zijn droompartner” en haar laatste vriend verzekerde haar dat ze “alles in huis had wat hij in een vrouw hoopte te vinden”. En toch… toch bleven de relaties van Tine steeds ergens haperen en zetten de mannen er vroeg of laat een punt achter.
Waarna ze zich vertwijfeld afvroeg: waar heb ik een steek laat vallen? Wat deed ik teveel of te weinig? Kortom: waar is het nu in godsnaam weer mis gegaan?
Tja…. waarom ben ik niet goed genoeg als vaste partner voor iemand, is een vraag die veel singles zich stellen. Niet enkel vrouwen maar ook mannen. Want tijdens de honderden intakes die ik deed in het kader van het vroeger relatiebureau Missinglink, kwam dit gegeven heel regelmatig voorbij. Als vraag maar evengoed als vaststelling.
Zowel de heren als de dames hadden veelal een datingparcours afgelegd waarbij ze meermaals afgewezen werden. Of, waarbij een op gang getrokken contact op niets uitliep. Meestal omdat de datingpartner een verdere toenadering met hen niet zag zitten terwijl zij het intussen wel zagen zitten. Of omdat ze teleurgesteld wegens het gebrek aan initiatief bij de partner, er zelf een punt hadden achter gezet. In beide gevallen hadden ze het gevoel dat ze niet goed werden bevonden door de date. Anderen waren verlaten door hun partner na korte of langere tijd. De meesten onder hen hadden alles, behalve een vaste partner die er helemaal voor ging…
Ik moet toegeven dat de vrouwelijke vraagstellers hier fors in de meerderheid waren. Ik stond vaak versteld van het aantal knappe, behoorlijk opgeleide en toffe vrouwen die met dit probleem worstelden. Uiteraard zocht ik een verklaring voor deze realiteit. En ik vond ze. Dacht ik, toen. Vooreerst nemen meer vrouwen dan mannen hun toevlucht tot relatiebemiddeling. Logisch dus dat meer vrouwen dan mannen vertellen meermaals afgewezen te zijn. Verder doen vrouwen vaker aan introspectie dan mannen.
Toch blijkt er duidelijk meer aan de hand te zijn. Indien we tenminste de bevindingen van recente research mogen geloven zoals die gepubliceerd werden in het academisch magazine “Archives of Sexual Behavior”.
De onderzoekers gingen uit van de vraag: waarom ziet een man relatiemateriaal in vrouw A en niet in vrouw B? En dit terwijl “vrouw B” voldoet aan alle eisen van zijn wensenpakket en vrouw A nauwelijks of helemaal niet.
Hoe dat komt is volgens de gepubliceerde paper in hoger vernoemd magazine, eenvoudig uit te leggen. Het gros van de mannen kiest een partner immers -en dit ondanks hun verlanglijstje- niet vanuit rationele overwegingen maar vanuit een soort oerinstinct. Vanuit een plaats diep in zichzelf waar ze weinig tot geen vat op hebben, volgens psychologen. En het voelt aan als een dwingende, onberedeneerbare en meestal hypnotische verliefdheid. Als een soort betovering. Het lijkt alsof ze plots wakker schieten en bereid zijn om zich voor die vrouw vol in het leven en het avontuur te storten.
Eens een vrouw in staat is om dat gevoel te triggeren in een man, is zij voor hem de ware. Omdat de man enkel nog op die vrouw kan gefixeerd zijn. Ook al kan er hier geen enkel punt van zijn wensenlijstje afgevinkt worden. Alles moet wijken voor dat overweldigend en verjongend gevoel. En dan is een man bereid net zo veel tijd, energie, geduld en zelfs geld te investeren als nodig is om de vrouw die dat gevoel in hem wakker maakt, tot de zijne te maken. En dat gevoel is er of is er niet. En een vrouw die dat gevoel niet kan oproepen, mag nog zozeer haar best doen om bij de man in de smaak te vallen, het is en blijft een bij voorbaat verloren zaak.
Loopt het voor de verliefde man met zijn uitverkorene niet van een leien dakje en/of heeft de vrouw grillen? Geen probleem, zoals een leuke man gisteren nog eerlijk op teevee verklaarde. Hij zei: mijn vriendin doet vaak moeilijk, maar ik geef toe dat ik hou van moeilijk. Met andere worden: vrouwen met streken garanderen een man:
1) een portie onzekerheid en drama die het spel extra spannend maken
en
2) de kans om te jagen.
Dat zijn natuurlijk uitdagingen waar gezonde mannen maar al te graag de tanden in zetten.
Ook interessant en/of leuk om lezen.
10 uitspraken van mannen op een 1ste date nader bekeken