Soulmates

Veel singles zijn vandaag op zoek naar een ‘soulmate’. Anders gezegd: naar de man of vrouw die hen compleet maakt. Want het lijkt in deze eeuw bon ton om, en zeker vanaf 40 jaar, op zoek te gaan naar die witte raaf. Daarbij kan ik me niet van de indruk ontdoen dat ‘soulmate’ een soort modewoord is geworden dat staat voor ‘de ideale partner’. Een eigentijds synoniem voor de prins(es) op het witte paard, zeg maar. Voor de man of vrouw waarmee het altijd koek en ei is. Degene die naadloos aansluit bij jezelf en omgekeerd, dat spreekt. Maar dekt het begrip ‘soulmate’ deze schitterende, hoopvolle lading wel? Kennelijk niet, zo blijkt.

Het begrip ‘soulmate’

Aanhangers van het begrip ‘soulmate’ (want er zijn ook non-believers) raken het maar niet eens over de omschrijving en de invulling ervan. Tijd dus om het begrip soulmate wat nader te bekijken. Edgar Cayce (USA, 1877-1945) had het meer dan eens over ‘soulmates’. Cayce was wellicht een van de grootste mediums die de USA tot dusver kende. Hij dook in het verleden van mensen. In het verleden van het leven dat ze op dat moment leidden maar ook in het verhaal van hun vorige incarnaties.

Drie soorten soulmates

Cayce deelde dit begrip op in drie verschillende categorieën die stuk voor stuk wijzen op een forse binding (al of niet via vrije keuze) tussen twee individuen.

• Vooreerst zijn er de companion souls. Dat zijn mensen die elkaar vinden in een sterke, spirituele relatie. Leeftijd en geslacht zijn hier onbelangrijk.
• Verder zijn er de twinsouls of tweelingzielen. Zij vormen de perfecte mentale eenheid op basis van een gedeeld ideaal. Hier is leeftijd en geslacht evenmin van belang.
• Tenslotte zijn er de echte soulmates of zielsverwanten. Dat zijn twee energieën die zich dwars door tijd en ruimte heen, opnieuw met elkaar verbinden op een karmisch traject. Hier krijgen we dus meestal een intieme, fysieke band als gevolg van eerdere verbindingen aangegaan tijdens één of meerdere voorbije levens.

Het doel van de echte soulmates is duidelijk volgens Cayce: het balanceren van karma. De echte soulmate is dan ook vaak een levenspartner. Cayce beweerde dat de meeste mensen in de loop van hun leven ongeveer een vijftal personen ontmoeten waarmee ze hun karma kunnen uitwerken. Hij liet er geen twijfel over bestaan dat er een keuze moet gemaakt worden en dat er in die keuze bewust moet geïnvesteerd worden. Zeker wanneer het een levenspartner betreft. Want ook andere dichte relaties zoals die met ouders, zussen/broers, familie en vrienden, kunnen soms soulmates opleveren. Hier kunnen we niet altijd kiezen en zijn leeftijd en sekse ondergeschikt.

Huidige partner vrijwel altijd een soulmate

Cayce probeerde mensen duidelijk te maken dat het onverstandig is de huidige partner te verlaten voor een ‘zogenaamde’ soulmate. Dit omdat de beste lessen geleerd kunnen worden van onze huidige partner en in de bestaande relatie. Zelfs al voelt de relatie niet goed aan. En zelfs al is men ervan overtuigd dat de vrouw of man waarmee men samenleeft de soulmate niet kan zijn. Want mensen denken wel eens dat leven met een soulmate, één en al harmonie is. Een nooit eindigende successtory beleefd op een prachtige, roze wolk. Helaas is niets minder waar. Vooral een ‘verkeerde partner’ is vrijwel altijd een soulmate. Omdat een verkeerde partner en de bijhorende relatie ons karma snel en uitstekend kunnen balanceren. Precies omdat zij het meest confronterend werken en dus de beste leerschool vormen. Cayce benadrukte steeds weer dat we nooit mogen vergeten dat het leven altijd met ons samenwerkt. In opwaartse richting. Daarom plaatst het leven ons op elk moment bij de juiste personen en in de juiste situatie. Hoe moeilijk dit ook mag aanvoelen. Want het uiteindelijk doel van onze doortocht op aarde is groeien en evolueren als mens. En dat kan enkel via uitdaging, confrontatie en zelfonderzoek.