Deze Valentijnsmaand is ideaal om eens de mening te bekijken van psychologie en brein onderzoekers omtrent de ongrijpbare en zelfs magische kant van de liefde.
Hieronder kan je enkele bevindingen lezen omtrent dit onderwerp bekomen door wetenschappers van de Universiteit van California, Santa Barbara en van de Universiteit van California, Irvine.
De romantische liefde kan allesoverheersend zijn en is duidelijk een universeel menselijk gegeven dwars doorheen tijd en samenlevingen. En nee, de romantische liefde is geen vernuftige uitvinding van dichters, schrijvers, film- en TV makers, constateerden de onderzoekers. Dit soort liefde is al duizenden jaren een onderdeel van de menselijke natuur. Zo lijken bijvoorbeeld liefdesbrieven die 4000 jaar geleden in Mesopotamië zijn geschreven, verrassend veel op die van vandaag. En niettegenstaande culturen verschillen in hun verhalen en verwachtingen omtrent de romantische liefde, lijkt dit fenomeen universeel te zijn. Bovendien bewijst het onderzoek dat magische ideeën over voorbestemde liefde en soulmates, veel voorkomend en diep geworteld zijn, als een soort oerinstinct zeg maar. Want ondanks de huidige algemene trend van de mensheid om alles rationeel en/of wetenschappelijk te benaderen, blijft de liefde daarop een grote uitzondering
Daaruit volgt het eeuwig dilemma inzake liefde: kunnen we blindelings vertrouwen op ons hart om ware liefde te vinden? Of moeten we onze neiging tot magisch denken over de liefde met de nodige twijfel bekijken en rationaliteit hanteren in onze zoektocht naar een vervullende relatie? Waarna de deskundigen de zaak vooral onderzochten vanuit de evolutionaire psychologie.
De evolutionaire psychologie
De evolutionaire psychologie focust zich op het idee dat wij, mensen van vandaag denken en handelen zoals onze voorouders dat honderdduizenden jaren geleden al deden. Waarom? Omdat onze voorouders beseften dat ze zo meer kans hadden om te overleven en zich voort te planten. Zodoende gaven ze deze nuttige of ‘adaptieve’ eigenschappen steeds door aan de volgende generaties. Via dit proces evolueerde de menselijke geest teneinde prioriteit te geven aan zaken die bijdroegen aan overleven en zich voortplanten. En dat waren: voedzame voedingsmiddelen vinden en het spotten van een potentiële partner die hopelijk gezonde nakomelingen kon verwekken en grootbrengen.
Tijdens dit proces zijn mensen waarschijnlijk geëvolueerd om vooral de voorkeur te geven aan monogame relaties die minstens lang genoeg duren om samen kinderen op te voeden. Gezien de omvang van deze verbintenis is er genoeg motivatie nodig om het goed te doen door de best mogelijke partner te vinden.
Liefde als bindmiddel voor een lang engagement
Het zoeken naar een ideale partner is echter arbeidsintensief en uitdagend. Wat betekent dat daten bijvoorbeeld, waardeloos is. Om het verbintenisprobleem op te lossen en je genen succesvol door te geven, is het doorgaans beter om niet eindeloos op jacht te gaan naar die ene perfecte partner. Je kan je maar beter verbinden met een partner die ‘goed genoeg is’. De evolutie heeft dus mogelijks liefde gecreëerd als een biologische overeenkomst, een biologische match. Die match lost het probleem van de toewijding op via een “bedwelmende beloning” die wij liefde noemen, aldus de onderzoekers.
Dus zelfs als de magische liefde geen zin heeft, is het logisch dat liefde magisch aanvoelt. Het onderzoek suggereert dat ‘de magie van de liefde’ mensen helpt om de enorme toewijding op te brengen en vol te houden die nodig is om hun genen succesvol door te geven. Dus geloven in een verhaal dat suggereert dat een relatie “magisch voorbestemd is” kan zeker een waardevolle drive zijn voor een paar om voor een lange termijn bij elkaar te blijven.
En tot slot: denk er niet teveel over na
Wat doe je er nu mee als je weet dat de magie van de liefde vooral bestaat om ons simpelweg het praktisch doel van de evolutie te laten verwezenlijken? En als je weet dat de liefde niet gegarandeerd tot geluk of vervulling leidt, omdat het praktisch doel primeert en dat is en blijft: je genen doorgeven aan toekomstige generaties. De onderzoekers suggereren om er niet teveel over na te denken. Want je kan je hart volgen én tegelijk de sterke roep en drang van de natuur. Dit, terwijl je er daarbij blindelings op vertrouwt dat je betekenis zult vinden in het vervullen van een biologische noodzaak.
Hierbij aansluitend: Waarom en hoe we verliefd worden volgens dr. Helen Fisher – De 4 liefdestypes van dr. Helen Fisher – De Helen Fisher test
