Omgaan met afgewezen worden

Niemand wordt graag afgewezen. Omdat het pijnlijk is en teleurstellend en omdat het knaagt aan ons zelfbeeld. Denk bijvoorbeeld maar eens aan die toffe job waar je op de valreep naast greep of aan die vriend/in die geen tijd meer voor jou kan of wil maken.

Nog erger wordt het wanneer je afgewezen wordt door de persoon waarmee je al enige tijd een relatie aan het opbouwen bent en met wie jij op termijn best je leven wil delen. Vooral als je de de klap niet zag aankomen. Hij of zij kan in deze digitale tijd de relatie in een oogwenk beëindigen via een sms, facebookbericht of e-mail. Dan krijg je daarbij vaak de boodschap dat jou geen verwijt treft maar dat hij of zij nog niet toe is aan een toekomst met jou. En daar sta of zit je dan maar mooi, verdoofd en vol ongeloof…
Gebeurt het face to face, zoals het eigenlijk hoort of bel jij de persoon in kwestie zelf op voor meer uitleg? Dan zal het je meestal lukken om je teleurstelling onder controle te houden en je tranen te verbijten tijdens het gesprek. Maar van zodra je de hoorn neerlegt of weg wandelt van de plaats des onheils, zal het verdriet in alle hevigheid een weg naar buiten zoeken. En dat blijven doen, soms lang nadien, vaak begeleid van een hoop oncontroleerbare emoties.

Hoe ga je nu het best om met afgewezen worden door een partner

• Probeer verdoving te vermijden. Een vorm van verdoving toelaten is natuurlijk menselijk en verleidelijk op het moment dat jij je kwetsbaar voelt. Je toevlucht zoeken tot verdoving helpt immers om je gevoelens eronder te houden. Vlucht niet in eten, drank, medicatie, teveel slapen, teveel werken, teveel kopen, etc. Dit is slechts uitstel van executie en dus slechts een doekje voor het bloeden. Laat dat verdriet, die woede, die razernij, die agressie, angst, hulpeloosheid, dat zelfverwijt, etc. gewoon toe. Laat ze opborrelen en geef ze de aandacht die ze verdienen. Je hebt het recht je zo te voelen en je kan er maar beter meteen doorheen gaan. Raak je er niet uit in je eentje? En al evenmin na een open gesprek met een een betrouwbaar familielid, vriend/in of goede collega? Aarzel dan niet en neem een een paar sessies bij een relatietherapeut die je meer inzicht in jezelf en de situatie kan bieden.
• Sta de ander toe te veranderen. Besef dat ieder mens, inclusief je ex-partner, het volste recht heeft te veranderen. ook en zeker van mening. Omdat we allemaal voortdurend veranderen. Leven staat immers gelijk met veranderen.
• Probeer de les te leren die in deze afwijzing verborgen zit. En dat kan zowat alles zijn, maar het zal altijd een uitnodiging tot verandering inhouden. Misschien moet je meer naar je buikgevoel of intuïtie luisteren. Misschien mag je niet zo vaak over je heen laten lopen of toegeven. Misschien stel jij je te lichtgelovig op. Of misschien moet jij je partnerkeuze veranderen. Daartoe dien je te bekijken hoe het komt dat je dat soort vrouw of man steeds opnieuw aantrekt…
• Denk aan de goede, leuke en mooie dingen die jullie deelden. Want geef toe, die zullen er ook wel geweest zijn. Indien niet, zou je nu geen hartzeer hebben. Wees dankbaar voor het goede dat je ex in je leven bracht en geef het een plaats in je herinnering en in je hart.
• Breng tijd door met de mensen die je lief zijn en die je een goed gevoel geven. Familie en vrienden bijvoorbeeld of buren, kennissen en oude schoolvrienden…
• Wees tevreden dat de afwijzing of breuk nu plaatsvindt. Nu blijft de schade beperkt. Stel dat de breuk er over een paar jaar zou gekomen zijn. Dan zou de situatie een stuk pijnlijker aanvoelen, omdat de wonde zoveel dieper zou zijn.
• Behoud je joie de vivre. Een afwijzing kan keihard aankomen. Maar ze mag niet ten koste gaan van je levensvreugde en je hoop op ander en beter. Laat je er niet van weerhouden om het opnieuw proberen, ditmaal gewapend met meer inzicht en zelfkennis. Want het leven gaat gewoon verder. Daarom, besef dat er nog meer vis in de zee zwemt en… “geniet van het leven, want het duurt toch maar even”. (uit de meezinger “Laat de zon in je hart” van Willy Sommers)