Afstand

Ik volgde wat verstrooid de eerste aflevering van het nieuw seizoen Boer zoekt vrouw, toen ik één van de boeren een waarheid als een koe hoorde verkondigen.
De knappe boer Howard zei: ‘Afstand is echt wel belangrijk voor mij. Een relatie starten met iemand die honderd kilometer van mij af woont, zie ik niet zitten. Om louter praktische redenen, dat spreekt’. Enkele vrouwelijke gegadigden weerlegden dit met klem toen ze tegenover hem zaten tijdens de obligate speeddate. Onder invloed van zijn persoonlijkheid, ging een dame ging zelfs zover ter plekke te beloven dat zij altijd de verplaatsingen zou maken. En met plezier. Want wanneer de ware op haar wachtte, was haar geen zee te hoog en dus geen afstand te groot. Maar uiteindelijk koos onze boer nuchter voor vrouwen dichter bij huis. En gelijk had hij.
Want sinds ik acht jaar lang betrokken ben geweest bij relatiebureau MissingLink, weet ik dat Howard overschot van gelijk heeft. Via MissingLink maakten wij immers mee hoe werkelijk toffe relaties, uiteindelijk strandden. Dit enkel en alleen omwille van de afstand. Want wanneer zowel de liefde als de afstand tussen twee mensen groot is en blijft, rijst er stilaan een probleem. En daar moet nodig over gepraat en nagedacht worden. Vooral als er kinderen bij betrokken zijn die nog schoollopen. En zo komt het dat er na een of meerdere jaar van gesmaakt samenzijn, gesproken wordt over samenwonen. Bij hem? Of toch maar bij haar? Nee, dan liever herbeginnen in een nieuw huis ergens tussen zijn en haar woonplaats in. Wat er helaas maar niet van kwam. Want ze hadden elk hun sociaal leven, werk- en woonregio en het allerbelangrijkste: kinderen waar ze rekening moesten mee houden. En als puntje bij paaltje kwam, aarzelde vrijwel iedereen om de beslissende stap te zetten. Waarna we later vernamen hoe de hele toestand afgegleden was naar een vriendschappelijk contact. Wellicht met dat ietsje meer, maar samenwonen werd op de lange baan geschoven. Hoe het die relaties uiteindelijk vergaan is, zullen we wel nooit weten. Maar we kunnen het ongeveer raden. Samenwonen ging daarentegen wel vlot voor mensen zonder kinderen of wanneer een van de partners geen kinderen had. Hetzelfde gold voor mensen vanaf vijfenvijftig waarvan alle kinderen het huis uit waren. Hier stond niets of niemand een nieuw leven in de weg. Samen gaan wonen en de eigen streek plus het oude leven achter zich laten in een nieuwe unie lukte ook, indien er voldoende (grote) compensaties waren. Die en laten we eerlijk wezen, meestal van financieel/luxueuse aard waren. Inderdaad, niets nieuws onder de zon dus…