Met belgerinkel naar de winkel: campagne met holle slogan

Naar jaarlijkse gewoonte loopt de campagne Met belgerinkel naar de winkel, opnieuw. Deze campagne, gesponsord door diverse firma’s, wil het fietsen promoten en bevorderen. Daartoe zijn er spaarkaarten te vinden in alle deelnemende winkels. Per keer dat je effectief naar de winkel fietst, krijg je een stempel. Met een volle kaart maak je kans op het winnen van een fiets. Als dat geen lofwaardig initiatief is. Helaas klinkt het beter dan het in werkelijkheid is. Want vandaag hoor je nog nauwelijks belgerinkel. En ik weet perfect waarover ik spreek. Omdat ik zowat elke dag fiets. Door weer, wind en regen. Al fietsend word ik elke maand wel een keer bijna overhoop gereden. Door jong en oud aanstormend fietsgeweld achter mij natuurlijk, dat het gewoon vertikt de bel te laten rinkelen. Het gebeurt meer dan eens dat we elkaar ei zo na raken en net niet op de grond belanden. Daarbij krijg ik dan vaak van de andere fietser een hoop verwijten naar het hoofd geslingerd. Had je bel dan toch gebruikt, denk of zeg ik dan. Want waartoe dient een fietsbel anders. Om te laten rinkelen bij de deur van de winkel in ruil voor een stempel? Kom nou! Vandaag staan duizenden fietsbellen doorgaans werkeloos op het stuur. Ligt het soms aan mij, vroeg ik me af. Dienen fietsbellen vandaag misschien enkel als ornament en niet meer om andere fietsers of voetgangers te waarschuwen dat je eraan komt? Waarna ik vorige week mijn licht ging opsteken bij een verre buurman die eveneens dagelijks zijn stalen ros van stal haalt. En wat bleek? De man had krek dezelfde ervaring als ik. Hij maakte er zich zelfs behoorlijk druk over. Overigens terecht vond ik. Drie jaar geleden pleegde ik een aantal e-mails waarin ik mijn beklag maakte over de huidige situatie, en sindsdien is er nog niets veranderd. E-mails die ik toen stuurde naar het Ministerie van Verkeer en naar ombudsmannen/vrouwen her en der. Dat leverde me slechts een paar beleefde maar verder compleet onbeduidende standaardantwoordjes op. Toen wist ik al wat ik nu weet: alhoewel fietsbellen alomtegenwoordig zijn, maakt niemand er nog gebruik van. En veel erger: van hogerhand is men niet bereid om daar verandering in te brengen. En dat terwijl het gebruik van de fietsbel de veiligheid van voetgangers en fietsers verhoogt. Op de fiets is het vandaag zoals overal: ieder voor zich en God voor ons allen. De campagneslogan Met belgerinkel naar de winkel, staat dus eigenlijk wel heel ver af van de dagelijkse (fiets)realiteit. Wat elke regelmatige fietser wellicht volmondig zal beamen.